Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka Jonathana Marksa przedstawia krytyczną analizę skrzyżowania nauki i rasizmu, argumentując, że rasa nie jest naukowo uzasadnioną koncepcją. Analizuje historyczne i współczesne twierdzenia w dyskursie naukowym, które próbowały uzasadnić wyższość lub niższość rasową. Choć książka została pochwalona za jasne argumenty i prowokującą do myślenia treść, niektórzy czytelnicy uznali tytuł za mylący i uważali, że nie w pełni odnosi się do rasizmu w różnych dziedzinach nauki.
Zalety:Książka jest dobrze zorganizowana, dokładnie argumentuje swoje punkty i jest przystępna w swojej prezentacji. Marks skutecznie krytykuje niewłaściwe wykorzystanie nauki do promowania rasistowskich teorii i oferuje wnikliwy kontekst historyczny. Wielu czytelników uznało ją za otwierającą oczy i prowokującą do myślenia, co czyni ją godną polecenia lekturą, szczególnie dla osób z dziedzin akademickich.
Wady:Niektórzy recenzenci uważali, że tytuł jest mylący, sugerując, że książka będzie szerzej omawiać rasizm w nauce, podczas gdy skupia się ona głównie na naukowej ważności koncepcji rasy. Inni krytykowali książkę za to, że jest nieco powtarzalna lub nie obejmuje odpowiednio szerszych implikacji rasizmu w różnych dyscyplinach naukowych. Niektórzy uznali ją za zbyt uproszczoną lub jednostronną w swoich argumentach.
(na podstawie 15 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Is Science Racist?
Zawartość książki:
Każda dziedzina nauki ma swoje własne punkty zapalne - chemia i trujący gaz, fizyka i bomba atomowa - a genetyka miała burzliwą historię z rasą. Jak ujawnia Jonathan Marks, ten niebezpieczny związek trwa do dziś, wciąż pozostawiając wiele miejsca na wiarę w podstawową naturalną nierówność ras.
Naukę eugeniczną z początku XX wieku i dzisiejszą utowarowioną naukę genomiczną łączy błędne przekonanie, że rasy ludzkie są kategoriami naturalistycznymi. Jednak ich granice nie są oparte ani na biologii, ani na genetyce, a rasa, nie będąc formalną koncepcją naukową, jest w dużej mierze niedostępna dla naukowca. Jak argumentuje Marks, rasę można zrozumieć jedynie poprzez nauki humanistyczne: historycznie, doświadczalnie, politycznie.
Ten mądry, dowcipny esej bada trwałość i spuściznę naukowego rasizmu, który przywłaszcza sobie autorytet nauki i podważa go, przekształcając go w broń społeczną.
