Czy możliwy jest obiektywny system pomiaru atrakcyjności twarzy?

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Is an Objective Measuring System for Facial Attractiveness Possible?

Zawartość książki:

Istnieje potrzeba stworzenia obiektywnego systemu pomiaru atrakcyjności twarzy, a wraz z nim szczegółowej analizy matematycznej i zrozumienia dymorfizmu płciowego twarzy. Osiągnięcie tych celów przyniosłoby ogromne korzyści zarówno w okulistyce, chirurgii plastycznej i rekonstrukcyjnej twarzy, jak i w badaniach nad atrakcyjnością i rozpoznawalnością twarzy w psychologii. Celem niniejszej pracy było: opracowanie i przetestowanie systemu do pomiaru atrakcyjności twarzy w obiektywny sposób.

Oraz analizować dymorfizm płciowy oczodołów i twarzy. Twierdzi się, że system nakładania twarzy lub maska, różnie nazywana maską phi, archetypową, złotą lub złotą maską proporcji, może być dostosowana do stworzenia obiektywnego systemu pomiaru atrakcyjności twarzy. Główną hipotezą tej pracy jest to, że maska phi może być wykorzystana do stworzenia obiektywnego systemu pomiaru atrakcyjności twarzy. W ciągu siedmiu lat stworzyliśmy znormalizowaną bazę danych twarzy o wysokiej rozdzielczości, obejmującą dorosłych mężczyzn i kobiety w wieku 18-30 lat, a także bazę danych powiązanych danych antropometrycznych i fotogrametrycznych twarzy. Zaprojektowaliśmy również system wykorzystujący maskę phi, który próbuje obiektywnie zmierzyć atrakcyjność twarzy i przetestowaliśmy go w odniesieniu do naszej bazy danych twarzy. Na koniec przeprowadziliśmy szczegółową analizę danych pomiarowych i wcześniejszej literatury w odniesieniu do precyzyjnego definiowania dymorfizmu płciowego wokół oczu i twarzy. Wyniki potwierdzają naszą główną hipotezę, że maska phi w obecnej formie daje miarę obiektywnej atrakcyjności, która koreluje z obecnym "złotym standardem" pomiaru atrakcyjności - "prawdą konsensusu". Jednakże, chociaż maska jest w stanie wyjaśnić znaczną część wariancji atrakcyjności twarzy, nie jest ona ostateczną, kompletną odpowiedzią.

Omówiono mocne i słabe strony oraz ograniczenia zastosowanego podejścia i modelu, a także zasugerowano pomysły i kierunki dalszych badań w celu opracowania dokładniejszego systemu. Analiza oczodołów i twarzy pod kątem dymorfizmu płciowego przyniosła wiele nowych danych i doprowadziła do zrozumienia różnic płciowych, które mają praktyczne implikacje zarówno dla chirurgii, jak i dalszych badań nad twarzą. Zastosowania badań obejmują: Przedoperacyjne pomoce w planowaniu chirurgii plastycznej i rekonstrukcyjnej, chirurgii kosmetycznej i chirurgii zmieniającej płeć.

Standardy analizy oczu na potrzeby badań akademickich.

Standardy ilościowego określania cech oczu do wykorzystania w systemie identyfikacji.

Pomoc w stosowaniu kosmetyków.

Pomoc w zrozumieniu psychologicznego wpływu oczu na ocenę atrakcyjności.

Stworzenie znormalizowanej bazy danych cyfrowych zdjęć twarzy o wysokiej rozdzielczości oraz powiązanej antropometrycznej i demograficznej bazy danych, która zostanie udostępniona światowej społeczności badaczy twarzy.

Wykorzystanie baz danych przez badaczy do badań nad rozpoznawaniem twarzy, atrakcyjnością twarzy itp.