Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Am I a Snob?
Czy istnieje "wielka przepaść" między kulturą wysoką a masową? Czy modernistyczne powieści są dla snobów, przez snobów i o snobach? Co Lord Peter Wimsey, Pani Dalloway i Stephen Dedalus mogą mieć sobie nawzajem do powiedzenia? Atrakcyjnie napisana książka Seana Lathama "Am I a Snob? " śledzi ewolucję postaci snoba poprzez dzieła Williama Makepeace'a Thackeraya, Oscara Wilde'a, Virginii Woolf, Jamesa Joyce'a i Dorothy Sayers.
Każdy z tych pisarzy odegrał charakterystyczną rolę w transformacji literackiego snoba z wulgarnego wspinacza społecznego w mistrza smaku. W tym procesie niektórzy powieściopisarze i ich dzieła stali się emblematami wyrafinowania, traktowani tak, jakby byli w jakiś sposób poza lub ponad fikcją popularnego rynku, podczas gdy inni znaleźli popularną publiczność.
Latham argumentuje, że zarówno pisarze koteryjni, tacy jak Joyce, jak i popularni powieściopisarze, tacy jak Sayers, desperacko walczyli z własnymi pretensjami. Portretując snobów w swoich powieściach, próbowali krytykować, a nawet przekształcać instytucje kulturowe i ekonomiczne, które ich zdaniem izolowały ich od szerokiego grona czytelników, których pragnęli. Latham postrzega snobizm, który wyłonił się z modernizmu i wciąż do niego przylega, nie jako niefortunny produkt uboczny estetycznej innowacji, ale jako ciągły problem produkcji kulturowej.
Opierając się na narzędziach i spostrzeżeniach socjologii literatury i kulturoznawstwa, śledzi dziewiętnastowieczne początki "snoba", a następnie bada sposoby, w jakie modernistyczni autorzy rozwijali swój własny snobizm jako sposób na osiągnięcie krytycznej świadomości w zakresie powiązań między kapitałem społecznym, ekonomicznym i kulturowym. W rezultacie, jak twierdzi Latham, modernizm jest bezpośrednio zaangażowany w rynek kultury, ale głęboko skonfliktowany co do warunków jego sukcesu.
