Ocena:

Książka przedstawia badania Graeme'a Smitha nad dowodami na zmartwychwstanie Jezusa, podchodząc do nich z perspektywy sądowej. Jest znana ze swojej czytelności i racjonalnej dyskusji, przemawiając do wierzących i rzucając wyzwanie sceptykom. Jednak niektórzy recenzenci krytykują ją za ignorowanie alternatywnych wyjaśnień i wykazywanie stronniczej metodologii.
Zalety:⬤ Napisana w przystępny sposób przez sędziego Sądu Najwyższego.
⬤ Stosuje metody sądowe do badania dowodów, czyniąc złożone idee przystępnymi.
⬤ Pozostawia werdykt otwarty dla czytelnika, zachęcając do krytycznego myślenia.
⬤ Zawiera jasne wyjaśnienia dotyczące dopuszczalności dowodów i uprzedzeń.
⬤ Ustrukturyzowany układ z podsumowaniami na końcu każdego rozdziału zwiększa czytelność.
⬤ Otrzymuje mocne rekomendacje zarówno od osób wierzących, jak i poszukujących wyważonej dyskusji.
⬤ Ignoruje lub odrzuca alternatywne wyjaśnienia dowodów na zmartwychwstanie.
⬤ Niektórzy twierdzą, że wykazuje stronniczość i brakuje jej głębi w odniesieniu do przeciwnych poglądów.
⬤ Metodologia jest uważana za wątpliwą przez niektórych recenzentów, ponieważ wydaje się zbyt mocno polegać na źródłach biblijnych bez wystarczającej krytycznej analizy.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Was the Tomb Empty? - A lawyer weighs the evidence for the resurrection
Prawnik stosuje rygorystyczne zasady prawne, aby ocenić wiarygodność zmartwychwstania Jezusa.
Czy grób był pusty? to staranna, krytyczna próba zbadania dowodów dotyczących zmartwychwstania Jezusa z Nazaretu, podjęta przez wysoko wykwalifikowanego brytyjskiego prawnika i sędziego.
Po przeglądzie podstawowych zasad prawnych dotyczących wykorzystania dowodów (jaki standard dowodu jest akceptowalny? Czy mamy do czynienia z historią czy mitem? Jakie są nasze uprzedzenia? ), ten zwięzły, ale mocny dokument rozważa zeznania zaangażowanych osób (Pawła, Jakuba, Piotra); różne relacje o zmartwychwstaniu, ich niespójności i ich wartość jako dowodu; możliwe miejsca grobu Jezusa; źródła spoza ewangelii, takie jak Józef Flawiusz, Tacyt i Pliniusz; logiczne alternatywy dla zmartwychwstania; oraz opinie ekspertów w dziedzinie historii, historii literatury, paleografii i prawa.
Czy ta najbardziej nieprawdopodobna historia może być w gruncie rzeczy prawdziwa? Jakie są tego implikacje?