Czy będę żyć jutro? Misja jednej kobiety polegająca na stworzeniu antytalibańskiego filmu w rozdartym wojną Afganistanie

Opinie czytelników

Książka „Will I Lie Again Tomorrow?” autorstwa Sonii Nassery Cole zebrała mieszane recenzje, z których wiele krytykuje jej autentyczność i postrzeganą fabularyzację wydarzeń, podczas gdy inni doceniają jej wgląd w filmowanie w strefie wojny i społeczno-polityczny klimat Afganistanu.

Niektórzy recenzenci uznali książkę za przekonującą, ponieważ zawiera osobistą narrację o kręceniu filmu w Afganistanie, ujawniając wyzwania stojące w strefie wojny i oferując wgląd w afgańską kulturę i kwestie. Narracja została opisana jako wciągająca i osobista, podkreślająca związek autorki z jej ojczyzną. Dodatkowo, książka zawiera przydatne informacje na temat Afganistanu.

Wiele krytycznych opinii koncentruje się na twierdzeniach, że książka jest pełna zmyśleń i kłamstw dotyczących opisywanych wydarzeń. Niektórzy czytelnicy uważają relacje autorki za przesadzone lub całkowicie fałszywe, kwestionując jej uczciwość i motywy. Wspomina się również o dezorganizacji narracji i niewystarczającym omówieniu konkretnych szczegółów, co dla niektórych prowadzi do frustrującego doświadczenia czytelniczego.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Will I Live Tomorrow?: One Womana's Mission to Create an Anti-Taliban Film in War-Torn Afghanistan

Zawartość książki:

Kiedy Sonia Nassery Cole postanowiła nakręcić film "Czarny tulipan" w swoim rodzinnym Afganistanie, wiedziała, że szanse są przeciwko niej; wielokrotnie mówiono jej, że filmowanie w strefie wojny będzie niemożliwe. Nie spodziewała się jednak, że talibowie i ich sympatycy będą chcieli powstrzymać produkcję filmu - ekipa spotkała się z wymuszeniami, korupcją rządową, próbami porwania i groźbami śmierci, nawet przy całodobowej ochronie. Jej operator uciekł po dwóch dniach, a wielu innych poszło w jego ślady.

Po 11 września Cole napisała film Czarny tulipan, oparty na prawdziwej historii afgańskiej rodziny. Fabuła była prosta: Po 2001 roku, kiedy talibowie zostali pokonani, afgańska rodzina otworzyła The Poet's Corner - restaurację z otwartym mikrofonem, gdzie wszyscy mogli czytać poezję, wykonywać muzykę i opowiadać swoje historie. Talibowie jednak tego nie zaakceptowali, a nowo odkryta nadzieja rodziny okazała się ulotna, gdy walczyła o utrzymanie restauracji i jej tętniącego życiem stylu życia. Wybrany jako oficjalny kandydat Afganistanu do Oscara 2010 w kategorii Najlepszy Film Nieanglojęzyczny, Czarny Tulipan to współczesny portret Afganistanu, który oddaje trudną sytuację i odporność jego mieszkańców.

Bez wsparcia finansowego ze strony studia czy kogokolwiek innego, Cole samodzielnie sfinansowała film, zastawiając swój dom i sprzedając swoje rzeczy. Następnie, mając wszystko na oku, wyjechała do Kabulu, aby dokonać niemożliwego i zebrać odpowiednich ludzi, którzy zaryzykowaliby swoje życie i chętnie wzięli udział w produkcji.

W "Will I Live Tomorrow?" Cole daje intymne spojrzenie na to, co działo się za kulisami kręcenia kontrowersyjnego filmu w sercu zniszczonego wojną kraju - na zbliżający się terror, jaki talibowie wywołują wśród Afgańczyków na całym świecie oraz na wyzwania i strach, z którymi obsada i ekipa mierzyli się każdego dnia.

Will I Live Tomorrow? to pamiętnik o walce jednej kobiety o zmianę w brutalnym świecie.