A Man of Two Worlds: Pedros Bedik in Iran, 1670-1675
W całej historii wiele ambitnych inicjatyw dyplomatycznych popadło w zapomnienie, ale niewiele z nich zostało tak całkowicie zapomnianych, jak wysiłki młodego człowieka o imieniu Pedros Bedik, mające na celu wspieranie sojuszu między dwiema wielkimi siedemnastowiecznymi potęgami, Persją i Świętym Cesarstwem Rzymskim, przeciwko potężnemu Imperium Osmańskiemu, które leżało między nimi. W ramach powiązanego przedsięwzięcia pracował nad zakończeniem separacji między zachodnią i wschodnią wersją chrześcijaństwa. W 1678 r. opublikował książkę napisaną po łacinie, z perskim wstępem, mającym na celu wyjaśnienie Wschodu Zachodowi, a tym samym realizację tych celów. Nigdy nie przedrukowana ani przetłumaczona, pozostała praktycznie nieznana do dziś. Bedik wychował się w ormiańskiej, chrześcijańskiej społeczności w rządzonym przez Osmanów Aleppo. W wieku 16 lat został wysłany przez matkę do Rzymu, aby uniknąć przymusowej konwersji na islam. Przez siedem lat uczęszczał do tamtejszego kolegium misyjnego, ale jego edukacja teologiczna zakończyła się nagle w 1668 r., kiedy został wydalony za pijaństwo. Wkrótce potem opuścił Rzym w towarzystwie arcybiskupa Nachiczewanu, w dzisiejszym Azerbejdżanie. Po drodze obaj zgodzili się rozpocząć projekt zjednoczenia Kościoła ormiańskiego z Kościołem rzymskim. Bedik chciał wykorzystać ten plan jako dźwignię, aby uzyskać poparcie europejskich katolików dla ochrony ormiańskich chrześcijan. Z Armenii Bedik udał się do Iranu, gdzie spędził 5 lat.
W swojej książce, która opowiada głównie o jego pobycie w Iranie, jest on agresywnie chrześcijański i krytycznie nastawiony do islamu, ale nie do Iranu i Irańczyków. Zadaje sobie wiele trudu, by pokazać, że szach był bardziej niż chętny do zawarcia paktu z papieżem i chrześcijańskimi książętami Europy, aby wspólnie zaatakować Turków ze wszystkich stron. Wartość tej dawno zapomnianej książki leży w talencie Bedika jako kompetentnego, uzdolnionego językowo i bystrego obserwatora, choć bardzo stronniczego. Jej strony zawierają fascynujące opisy dworu, zwyczajów i ludności Iranu, w tym tak unikalne informacje, jak ceremonia bankietu pamięci ash-e su.
Zwyczaj picia abbasiyaneh.
Jak Persowie urządzali przyjęcia i jak gotowali.
Ceremonie Nowruz.
Różne rasy koni.
Rasa posłańców i coroczna przysięga plemienia nomadów kaspijskich Kałmuków składana rosyjskiemu carowi. Bedik ostatecznie powrócił do Europy, wstąpił do służby Świętego Cesarza Rzymskiego jako dyplomata i żołnierz i został hrabią. W 1683 r. został mianowany ambasadorem i wysłany do Iranu w celu omówienia wspólnych działań wojskowych przeciwko Osmanom i uzyskania lepszego traktowania irańskich chrześcijan. Po drodze, po rozmowach w Warszawie, zniknął w Rosji. W tej książce jego witalny i żądny przygód duch ożywa na nowo.