Człowiek na niezwykle małej wyspie

Opinie czytelników

Kolekcja poezji Jasona Koo rezonuje z szeroką publicznością, eksplorując tematy miłości, straty i emocji towarzyszących ironicznym zwrotom w życiu. Zarówno osobista, jak i uniwersalna, twórczość Koo łączy w sobie dowcip i odniesienia kulturowe, dzięki czemu jest zrozumiała i wciągająca.

⬤ Mocna, szczera i mądra poezja, która wywołuje szereg emocji
⬤ powiązane tematy miłości i straty
⬤ sprytne wykorzystanie odniesień literackich
⬤ humor i medytacyjna zaduma
⬤ przystępna i przyjemna.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać tematy za zbyt specyficzne dla pewnych osobistych doświadczeń, chociaż recenzent uważa, że ma to szerszy urok.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Man on Extremely Small Island

Zawartość książki:

Man on Extremely Small IslandJasona Koo to absurdalnie zabawna medytacja na temat samotności, pożądania i ciszy między nami. Na przemian mityczne i popowe, wiersze Koo badają gniew, zdradę i kompromisy młodej miłości, a także złożoność komunikacji w rodzinach. Man on Extremely Small Island to pełne autoironii spojrzenie na udrękę, ekspansywny i inkluzywny debiut.

-DENISE DUHAMEL.

Pomimo objętości tych wierszy, celebrują one i uchwycają ducha wewnętrznego złego samopoczucia, które przenika współczesność, wszystkie nasze miasta, miasteczka i małe wyspy. W języku i w leniwych, frustrujących rytmach znajduje się portret naszej istoty, który uderza mnie jako oryginalny i rytualny. To ekscytujące pisanie, które odciśnie swoje piętno.

-MAJOR JACKSON.

Wiersze w tej książce są nawiedzone przez miłość. Koo pisze prosto, szczerze i przekonująco o swoich doświadczeniach i wymiarach tęsknoty. Jego twórczość jest również społecznie bystra, zawiera odniesienia zarówno do "wysokiej", jak i "niskiej" kultury, aby przekazać splot informacji i doświadczeń, które kształtują nasz sposób łączenia się ze światem. Pod tym względem wiersze wykraczają poza sferę osobistą i stanowią szerszą analizę pożądania. Jak pisze Koo: "To jest dla romantyków, / tych, którzy instalują się w restauracjach nocą, / zagarniają kabiny ze swoimi książkami, / pochyleni nad księżycowym światłem / stron". Uważam jego wizję za ekspansywną i humanitarną.

-Bob Hicok.