Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „The Man Who Closed the Asylums” autorstwa Johna Foota zawiera szczegółowy opis historyczny zamknięcia zakładów psychiatrycznych, przemawiając przede wszystkim do osób silnie zainteresowanych kryminologią lub badaniami historycznymi. Choć oferuje ona kompleksowe spostrzeżenia, może nie trafić do wszystkich czytelników ze względu na swój akademicki styl.
Zalety:Książka jest dobrze zbadana, bogata w zasoby i zapewnia fascynujący opis zamykania azylów. Jest wysoce godna polecenia dla osób pracujących w środowisku akademickim, szczególnie w kryminologii.
Wady:Akademicki styl może nie przypaść do gustu wszystkim czytelnikom, ponieważ zawiera wiele przypisów i sposób prezentacji przypominający rozprawę doktorską. Niektórzy mogą uznać kontekst historyczny przedstawiony jako pogłoski, a nie bezpośrednie relacje, za niepokojący.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Man Who Closed the Asylums: Franco Basaglia and the Revolution in Mental Health Care
Zawartość książki:
Kiedy wiatr lat 60. przewiał przez świat psychiatrii
W 1961 roku, kiedy Franco Basaglia przybył za ponure mury azylu w Gorycji, na granicy Włoch z Jugosławią, było to miejsce horroru, Bedlam dla chorych psychicznie i wykluczonych, przypominające Basaglii jego własne wojenne doświadczenia w faszystowskim więzieniu. Pacjenci byli często krępowani przez długi czas, a terapia polegała głównie na wstrząsach elektrycznych i insulinowych. Korytarze cuchnęły, a dla wielu internowanych drzwi były zamknięte na całe życie. To był obóz koncentracyjny, a nie szpital.
Oczekiwano, że Basaglia, nowy dyrektor, będzie ćwiczył wszystkie umiejętności ucisku, w których był szkolony, ale nic z tego. Miejsce to musiało zostać zamknięte poprzez otwarcie go od wewnątrz, przynosząc wolność i demokrację pacjentom, pielęgniarkom i psychiatrom pracującym w tej „instytucji totalnej”. ”
Zainspirowana pismami takich autorów jak Primo Levi, R. D. Laing, Erving Goffman, Michel Foucault i Frantz Fanon oraz praktykami eksperymentalnych społeczności terapeutycznych w Wielkiej Brytanii, przełomowa praca Basaglii jako psychiatry i działacza w Gorycji, Parmie i Trieście przyczyniła się do krajowego i międzynarodowego ruchu 1968 roku. W 1978 roku uchwalono ustawę („prawo Basaglii”), która usankcjonowała zamknięcie całego włoskiego systemu azylowego.
Pierwsze kompleksowe studium tego rewolucyjnego podejścia do opieki nad zdrowiem psychicznym, The Man Who Closed the Asylums jest porywającym opisem jednego z najbardziej wpływowych ruchów w psychiatrii XX wieku, który pomógł zmienić sposób, w jaki postrzegamy choroby psychiczne. Praca Basaglii uratowała niezliczone rzesze ludzi przed nędzną egzystencją, a jego spuścizna trwa nadal, jako lekcja walki z brutalnością i ignorancją, którą establishment sprzedaje opinii publicznej jako zdrowy rozsądek.
