Ocena:

Książka „Człowiek, którego nikt nie zna” przedstawia unikalne spojrzenie na życie i charakter Jezusa, przemawiając do szerokiego grona czytelników, zarówno religijnych, jak i świeckich. Czytelnicy doceniają wciągającą narrację, wnikliwe refleksje na temat Jezusa jako człowieka i przywódcy oraz praktyczne lekcje życia wyciągnięte z jego nauk. Podczas gdy wielu zachwyca się jej czytelnością i ponadczasowymi lekcjami, pojawiają się krytyczne uwagi dotyczące przedstawienia Jezusa i niektórych anachronizmów odzwierciedlających epokę, w której została napisana.
Zalety:⬤ Wciągający i czytelny styl pisania.
⬤ Zapewnia świeże spojrzenie na Jezusa, koncentrując się na jego człowieczeństwie i cechach przywódczych.
⬤ Oferuje cenne lekcje życiowe, które można zastosować w różnych kontekstach, w tym w biznesie i rozwoju osobistym.
⬤ Odwołuje się do zróżnicowanej publiczności, w tym osób nietradycyjnie religijnych.
⬤ Zawiera zapadające w pamięć cytaty i spostrzeżenia, które rezonują z czytelnikami.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że ma nieco mizoginiczny wydźwięk ze względu na czas, w którym została napisana.
⬤ Krytycy twierdzą, że może nadmiernie upraszczać lub błędnie przedstawiać aspekty charakteru Jezusa.
⬤ Niektóre interpretacje mogą nie być zgodne z konwencjonalnymi naukami religijnymi, co może zniechęcić niektórych czytelników.
(na podstawie 79 opinii czytelników)
The Man Nobody Knows
2021 Reprint wydania z 1925 roku.
The Man Nobody Knows to druga książka amerykańskiego autora i dyrektora ds. reklamy Bruce'a Fairchilda Bartona.
Barton przedstawia w niej Jezusa jako "Założyciela nowoczesnego biznesu", starając się uczynić chrześcijańską historię dostępną dla ówczesnych biznesmenów. Kiedy książka została opublikowana w 1925 roku, znalazła się na szczycie listy bestsellerów literatury faktu i była jedną z najlepiej sprzedających się książek non-fiction XX wieku. Od czasu publikacji Człowiek, którego nikt nie zna podzielił czytelników.
Niektórzy z zadowoleniem przyjmują przedstawienie Jezusa jako silnej postaci, której nikt nie odważył się sprzeciwić, i chwalą wykorzystanie znanych stereotypów w celu pobudzenia zainteresowania religią, podczas gdy inni wyśmiewają sugestię, że Jezus był sprzedawcą. Krytycy sugerowali, że Człowiek, którego nikt nie zna jest doskonałym przykładem materializmu i "gloryfikowanego rotarianizmu" kościołów protestanckich w latach dwudziestych XX wieku.