Człowiek bez talentów: Wspomnienia tokijskiego robotnika dniówkowego

Opinie czytelników

Recenzje odzwierciedlają różnorodne opinie na temat książki, koncentrując się na jej unikalnym spojrzeniu na japońskie społeczeństwo i wyzwania stojące przed wyrzutkami społecznymi. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają głębokie spostrzeżenia i wciągającą fabułę, inni wyrażają niezadowolenie z fizycznego stanu książki i jej tempa.

Książka przedstawia wyjątkową i wciągającą historię o wyrzutkach społecznych w Japonii, szczególnie w latach 80-tych. Oferuje interesujące spojrzenie na styl życia, który jest często pomijany, wzbogacony o spostrzeżenia kulturowe i dokładne wyjaśnienia tłumacza. Narracja stawia prowokujące do myślenia pytania o wybory życiowe i trudy starzenia się w świecie wymagającym dużego nakładu pracy.

Niektórzy czytelnicy otrzymali uszkodzone egzemplarze z napisami, co doprowadziło do rozczarowania. Ponadto tempo książki wydaje się słabnąć w drugiej połowie, co powoduje, że niektórzy czytelnicy tracą zainteresowanie i nie kończą jej. Ogólnie rzecz biorąc, może nie angażować wszystkich odbiorców w równym stopniu.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Man with No Talents: Memoirs of a Tokyo Day Laborer

Zawartość książki:

San'ya, największa dzielnica robotnicza w Tokio i jedyna posiadająca mieszkania, była domem Oyamy Shiro przez dwanaście lat, kiedy wziął do ręki pióro i zaczął pisać o swoim życiu jako mieszkaniec najbardziej znanej dzielnicy Tokio. Po ukończeniu studiów uniwersyteckich Oyama rozpoczął pracę w biznesie i wydawało się, że jego przeznaczeniem jest podążanie tą samą ścieżką, co wielu innych pracowników.

Wyjątkowy temperament i głęboki wstręt do konformizmu diametralnie zmieniły jednak trajektorię jego kariery. Oyama porzucił pracę i przeniósł się do Osaki, gdzie mieszkał przez trzy lata. Później powrócił do świata korporacji, ale ponownie z niego wypadł, tym razem na dobre.

Po krótkim pobycie na ulicach Shinjuku, tętniącej życiem dzielnicy rozrywkowej Tokio, przeniósł się do San'ya w 1987 roku, w wieku czterdziestu lat. Oyama przyznaje się do swojej ekscentryczności i niezdolności do przystosowania się do życia w korporacji.

Spektakularnie nieudany jako salaryman, a jednocześnie niewygodny w nowym otoczeniu, przedstawia siebie jako outsidera zarówno z głównego nurtu społeczeństwa, jak i ze swojego przybranego domu. Jednak to właśnie ta postawa outsidera, jednocześnie beznamiętna, ale głęboko zaangażowana, przyciągnęła uwagę japońskich czytelników. Książka została opublikowana w Japonii w 2000 roku po tym, jak Oyama zgłosił swój manuskrypt - jak sam przyznaje - do jednej z najważniejszych japońskich nagród literackich, Kaiko Takeshi Prize.

Chociaż był zdumiony, że wygrał nagrodę, Oyama pozostał w swoim charakterze i zdecydował się zachować anonimowość, która uwolniła go od wszelkich więzi społecznych i zobowiązań. Wydanie Cornell zawiera nowe posłowie autorstwa Oyamy dotyczące jego kariery od czasu nieumyślnego zetknięcia się ze sławą.