Czerwone złoto: Zarządzane wyginięcie tuńczyka błękitnopłetwego

Opinie czytelników

Książka otrzymuje mieszane recenzje, z których niektórzy chwalą jej elokwencję i głębię, podczas gdy inni uważają ją za zbyt techniczną i trudną do odczytania. Podkreśla znaczenie tuńczyka błękitnopłetwego i wzywa do lepszego zarządzania środowiskiem.

Książka opisywana jest jako odważna, potrzebna, uduchowiona i elokwentna. Jest chwalona za prowokacyjną etnografię, która zachęca czytelników do zrozumienia i ponownej oceny ich relacji z tuńczykiem błękitnopłetwym. Jest dobrze oceniana przez rówieśników i przystępna dla przeciętnych czytelników.

Książka jest krytykowana za to, że jest zbyt techniczna i trudna do zrozumienia. Niektórzy recenzenci uznali ją za zawiłą i nieskoncentrowaną, przypominającą raczej pracę doktorską niż wciągającą lekturę dla szerokiego grona odbiorców. Styl pisania obejmuje niepotrzebnie długie zdania i nadmiar cudzysłowów, co sprawia, że jest to trudna lektura.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Red Gold: The Managed Extinction of the Giant Bluefin Tuna

Zawartość książki:

Naświetlenie warunków globalnego zarządzania, które doprowadziły do niszczycielskiego upadku jednego z najbardziej majestatycznych stworzeń oceanu.

Międzynarodowa Komisja Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) jest najważniejszą na świecie organizacją zajmującą się zarządzaniem i ochroną tuńczyków, ptaków morskich, żółwi i rekinów przemierzających wody międzynarodowe. Założona na mocy traktatu w 1969 roku, ICCAT sprawuje pieczę nad jedną z najbardziej zagrożonych ryb na naszej planecie: tuńczykiem błękitnopłetwym. Nazywany przez znawców branży "czerwonym złotem" ze względu na wygórowaną cenę, jaką jego rubinowe mięso osiąga w gospodarce sushi, gigantyczny tuńczyk błękitnopłetwy pod opieką ICCAT stracił na wielkości i liczebności.

Dlaczego tak wiele tuńczyków błękitnopłetwych zniknęło z Atlantyku, skoro od pół wieku obowiązują przepisy mające na celu ochronę tych morskich stworzeń? W Red Gold Jennifer E. Telesca oferuje niezrównany dostęp do ICCAT, aby pokazać, że instytucja ta wiernie wykonała zadanie powierzone jej przez prawo międzynarodowe: łowić tak intensywnie, jak to możliwe, aby rozwijać gospodarki krajowe. ICCAT zarządza płetwalami błękitnymi nie w celu ich ochrony, ale w celu zabezpieczenia rynków eksportowych dla imperiów towarowych - i w rezultacie stała się współwinna ich eksterminacji.

Dziesięciolecia regulowania ryb jako towarów miały katastrofalne konsekwencje. W obliczu masowego wymierania wszystkich rodzajów życia, Red Gold ponownie odkrywa przed czytelnikiem wspaniałości tuńczyka błękitnopłetwego poprzez winiety, które przeciwstawiają się technonaukowym i rynkowym uzasadnieniom. Ostatecznie książka ta pokazuje, że zmiana sposobu, w jaki ludzie cenią życie morskie, musi wynikać nie tylko z reformy ICCAT, ale także z przekształcenia dominującej kultury, która przyzwala na tę rzeź.