Ocena:
Recenzent uważa książkę „Waiting for the People” za mistrzowską i pionierską pracę, która porusza ważne tematy związane z brytyjską administracją w Indiach i indyjską agencją. Chociaż książka zawiera cenne spostrzeżenia, cierpi z powodu akademickiego zaciemnienia.
Zalety:Mistrzowska koncepcja, porusza ważne tematy, zawiera wiele cennych spostrzeżeń, jest warta dalszej eksploracji i jest uważana za lekturę obowiązkową ze względu na okazjonalne przebłyski jasności.
Wady:Pisanie jest czasami mgliste i niejasne, przez co trudno je zrozumieć.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Waiting for the People: The Idea of Democracy in Indian Anticolonial Thought
Oryginalna rekonstrukcja tego, w jaki sposób debaty nad ludowością zdefiniowały indyjską myśl antykolonialną, oraz odważne nowe ramy teoretyzowania globalnej kariery demokracji.
Byli brytyjscy władcy twierdzili, że Hindusi nie nadają się do samodzielnego rządzenia. Za tym twierdzeniem kryło się fundamentalne twierdzenie o braku ludowości w Indiach. Rzekome "zacofanie" Hindusów jako ludu doprowadziło do demokratycznej legitymizacji imperium, uzasadniając samorządność w kraju i imperialne rządy w koloniach.
W odpowiedzi indyjscy myśliciele antykolonialni rozpoczęli krytykę współczesnego ideału ludowości. Waiting for the People to pierwszy opis indyjskich odpowiedzi na pytanie o ludowość w teorii politycznej. Od Surendranatha Banerjea i Radhakamala Mukerjee po Mohandasa Gandhiego i Jawaharlala Nehru, indyjscy myśliciele polityczni z pasją badali napiętą teoretyczną przestrzeń między suwerennością a rządem. Na różne sposoby indyjscy myśliciele antykolonialni pracowali nad założeniami rozwojowymi wbudowanymi we współczesny problem ludowości, analizując współczesne europejskie definicje "ludu" i założenie, że zjednoczona ludowość jest warunkiem wstępnym samorządności. Nazmul Sultan pokazuje, w jaki sposób antykolonialna refleksja nad ideałem suwerenności ludu sprzyjała nowatorskiemu spojrzeniu na globalizację demokracji i ostatecznie doprowadziła do dwudziestowiecznej transformacji politycznej Indii.
Waiting for the People bada jednocześnie alternatywne formy i trajektorie proponowane na drodze Indii do suwerenności ludu oraz wybory intelektualne, które położyły podwaliny pod demokrację postkolonialną. Czyniąc to, odkrywa w dużej mierze niezauważony indyjski wkład w teorię demokracji w ogóle. Wysiłki Indii na rzecz rekonfiguracji relacji między suwerennością ludu a samorządnością okazują się kluczowym wydarzeniem w globalnej historii myśli politycznej, z którego wiele się jeszcze nauczymy.