What Girls Learn
"Krążąc wokół tego, co jest, a co nie jest domem", dziewczęta i kobiety z tomu wierszy Anne Dyer Stuart What Girls Learn wiodą życie pełne zniszczeń, walki i kształtowania siebie. "W oknie spalonego domu stoi dziewczyna", mówi jeden z wierszy.
"Ruina dziewcząt leży w rękach innych" - mówi inny. Ta poetka nie jest skłonna na to pozwolić. Opowiada o życiu w ciele, "z jego jasnym optymizmem i powolnym rozkładem"; opowiada historie o przyjemnościach i przerażeniach, o nieprzyjemnym paradoksie "pragnienia bycia pożądanym, zniknięcia, rozpalenia się / jak sukienka balowa rzucona na ognisko".
Nawet stare metafory brzmią w rękach Stuart jak nowe: szesnastoletnia dziewczyna zadająca podchwytliwe pytanie jest "niema jak ser". Lato opisywane jest jako "powolny sen odwracający się / odchodzący, gnijący na parapetach ...
ale i tak ją weźmiesz / wszystkie siniaki w twoich ustach / cały słodki sok lepki na twoim podbródku". What Girls Learn to dokładna, żmudna i czuła eksploracja dziewczęcości i dorastania do kobiety, która wciąż zachowuje dziewiczą dziewczynę, którą była: "Wewnątrz: gładka, nieskalana.
/Wewnątrz: ta sama ty, którą Bóg / zszył pospiesznie w niebie, / a potem zrzucił jak kamień". -Lisa Williams, laureatka Rzymskiej Nagrody Literackiej i autorka książek The Gazelle in the House, Woman Reading to the Sea (Barnard Women Poets Prize) oraz The Hammered Dulcimer (May Swenson Poetry Award).