Czasami myślę o tym, jak szczęśliwi moglibyśmy być

Opinie czytelników

Książka jest zbiorem osobistych esejów Nichole Perkins, które poruszają tematy seksualności, rodziny, tożsamości i popkultury. Czytelnicy uważają ją za przystępną i często humorystyczną, a niektóre eseje głęboko rezonują z ich własnymi doświadczeniami. Książka otrzymała jednak mieszane recenzje dotyczące jej treści, w szczególności skupienia się na tematach seksualnych i struktury niektórych esejów.

⬤ Zrozumiałe i wnikliwe eseje, które trafiają do wielu czytelników
⬤ humorystyczny styl pisania
⬤ silne emocjonalne powiązania z osobistymi doświadczeniami
⬤ porusza ważne tematy dotyczące seksualności i tożsamości
⬤ poetycka i wciągająca proza.

⬤ Duży nacisk na treści seksualne może nie spodobać się wszystkim czytelnikom
⬤ niektórzy uważali, że książka stała się powtarzalna lub stracili koncentrację w połowie
⬤ kilku czytelników uznało strukturę i wtrącenia za rozpraszające
⬤ oczekiwania oparte na tytule różnią się od treści.

(na podstawie 23 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Sometimes I Trip on How Happy We Could Be

Zawartość książki:

„Usłysz mroczny alkohol jej śmiechu falujący za jej zdaniami” w tym magnetycznym pamiętniku, który bada obsesję dziennikarki na punkcie popkultury i trudności w poruszaniu się po związkach jako czarna kobieta poprzez fanfiction, feminizm i południowe obyczaje (Saeed Jones).

Listopadowy wybór Roxane Gay Audacious Bookclub.

Uznana za „najbardziej oczekiwaną książkę 2021 roku” przez Buzzfeed i Lithub.

Popkultura to puszka Pandory naszego życia. Rasizm, bogactwo, ubóstwo, piękno, integracja, wykluczenie i nadzieja - wszystkie te trudne i nieuniknione cechy przewijają się przez media, które konsumujemy. Badając wpływ popkultury na swoje życie, Nichole Perkins zabiera czytelników w szaloną podróż przez ostatnie dwadzieścia lat muzyki, mediów i Internetu z perspektywy czarnoskórej kobiety z Południa. Bada swoje doświadczenia z chorobą psychiczną i to, jak serial telewizyjny Frasier służył jako kula u nogi, jak jej rola kochanki doprowadziła ją do pewnych internetowych forów dyskusyjnych, które przygotowały ją do dzisiejszych mediów społecznościowych, a także co to znaczy zrozumieć pożądanie, seksualność i Prince'a w świecie, w którym małżeństwo jest jedynym akceptowalnym celem dla kobiet.

Łącząc swój ostry dowcip, znakomitą wrażliwość popkulturową i charakterystyczne dla siebie opowiadanie historii, Nichole odważnie zajmuje się szkodami wyrządzonymi kobietom, zwłaszcza czarnoskórym kobietom, przez społeczeństwo, które nie konfrontuje się z mitami i mizoginią w jego sercu, oraz jej wysiłkami, aby zatrzymać różne cykle, które ograniczają pewność siebie w niej samej. Używając własnego życia i miłości jako unikalnego punktu obserwacyjnego, Nichole z humorem i mocą pokazuje, jak wziąć to, co popkultura ma najlepszego do zaoferowania i odrzucić szkodliwe fragmenty, oferując lustro do naszego własnego życia.