Czas lodu

Opinie czytelników

Książka „Ice Time” autorstwa Jaya Atkinsona oferuje nostalgiczną i szczerą eksplorację hokeja w szkole średniej, łącząc osobiste wspomnienia z obserwacjami na temat sportu młodzieżowego i relacji ojciec-syn. Choć książka ta trafia do wielu czytelników, zwłaszcza tych związanych z hokejem, niektórym zabrakło w niej głębszego spojrzenia na życie osobiste autora.

Wciągający styl pisania, żywe opisy, silne więzi emocjonalne, nostalgiczny portret sportu młodzieżowego, humorystyczne anegdoty z szatni i dobrze skonstruowany pamiętnik łączący młodość, coaching i rodzicielstwo. Wielu czytelników stwierdziło, że jest to lektura obowiązkowa dla entuzjastów hokeja.

Niektórzy recenzenci zauważyli brak głębi w osobistej narracji autora poza hokejem, w szczególności brak wzmianek o członkach rodziny, takich jak matka Liama. Kilku czytelników uznało fragmenty książki za nudne lub samolubne i uważało, że przemawia ona tylko do osób zaznajomionych z lokalnym kontekstem.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Ice Time

Zawartość książki:

20th Anniversary Edition

Jako dzieci wszyscy mieliśmy pasje - coś, co uwielbialiśmy robić, czego doświadczaliśmy z przyjaciółmi, o czym marzyliśmy w każdej wolnej chwili. Dla Jaya Atkinsona, który dorastał w małym miasteczku w Massachusetts, był to hokej. Kiedy Bobby Orr strzelił zwycięskiego gola w finale Pucharu Stanleya 1970 przeciwko St. Louis Blues, Atkinson stał się fanem na całe życie. W 1975 roku grał w pierwszej drużynie hokejowej Methuen Rangers. Kiedyś i zawsze szczur lodowiska, Atkinson nadal gra w hokeja, kiedy tylko może.

.

Dwadzieścia pięć lat po tym, jak grał dla Rangersów, Atkinson powraca do swojej licealnej drużyny jako asystent-wolontariusz. Ice Time opowiada historię drużyny, podążając za temperamentną gwiazdą, ognistym, ale niespokojnym skrzydłowym, zakochanym bramkarzem, debiutantem, którego ojciec walczy z rakiem, i trenerem "starej szkoły", gdy Rangers desperacko szarżują w turnieju stanowym. W emocjonalnie żywych szczegółach Ice Time podróżuje do lodowisk, szkół i salonów małomiasteczkowej Ameryki, gdzie zawiązują się przyjaźnie, zdobywa się nagrody za lojalność i wytrwałość, a chłopcy i dziewczęta zmieniają się w młodych mężczyzn i kobiety. Po drodze poznajemy również jego pięcioletniego syna, Liama, który dopiero teraz uczy się gry, którą kocha jego ojciec.

Niezależnie od tego, czy opisuje dzieci grające w księżycową grę na zamarzniętym bagnie, czy też tygiel prób drużynowych i przedpołudniowe przejażdżki autobusem, które sam znosił, Atkinson z precyzją i uczuciem kreśli dramat dorastania. Zabiera nas na lód i do serca miasta i drużyny, badając głęboką więź między ojcami i synami oraz co to znaczy wrócić do domu.