Czas i różnice w judaizmie rabinicznym

Opinie czytelników

Książka bada różne koncepcje czasu rozumianego we wczesnym judaizmie rabinicznym, koncentrując się na Misznie, Talmudzie i wczesnych midraszach. Przedstawia różnice w tradycjach żydowskich, interakcje między kalendarzami żydowskimi i rzymskimi, relacje żydowsko-chrześcijańskie dotyczące czasu oraz perspektywy płci związane z czasem w praktykach religijnych. Chociaż jest to książka naukowa i czasami sucha, zapewnia interesujący wgląd w kulturowe i historyczne konteksty pomiaru czasu.

Książka oferuje intrygujący wgląd w historyczne żydowskie spojrzenie na czas, w tym różnice między tradycjami żydowskimi a tradycjami innych kultur, takimi jak kalendarz rzymski. Omawia również istotne tematy, takie jak żydowsko-chrześcijańskie konflikty dotyczące pomiaru czasu i różnice między płciami w praktykach religijnych. Pierwszy rozdział jest szczególnie godny uwagi ze względu na swoją wciągającą treść.

Książka jest nieco sucha i akademicka, co może nie spodobać się wszystkim czytelnikom. Niektóre sekcje mogą wydawać się gęste lub nieprzeniknione dla osób bez silnego zaplecza w temacie.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Time and Difference in Rabbinic Judaism

Zawartość książki:

Jak rabini późnego antyku wykorzystywali czas do definiowania granic żydowskiej tożsamości

Korpus rabiniczny zaczyna się od pytania - "kiedy? "- i jest pełen dyskusji na temat czasu i relacji między ludźmi, Bogiem i godziną. Czas i różnica w judaizmie rabinicznym bada rytmy czasu, które ożywiały rabiniczny świat późnego antyku, ujawniając, w jaki sposób rabini konceptualizowali czas jako sposób konstruowania różnicy między sobą a cesarskim Rzymem, Żydami i chrześcijanami, mężczyznami i kobietami oraz ludźmi i bogami.

W każdym rozdziale Sarit Kattan Gribetz bada unikalny aspekt rabinicznego dyskursu na temat czasu. Pokazuje, w jaki sposób starożytne teksty rabiniczne sztucznie obalają rzymski imperializm, oferując "czas rabiniczny" jako alternatywę dla "czasu rzymskiego". Analizuje rabiniczny dyskurs na temat szabatu, pokazując, w jaki sposób cotygodniowy dzień odpoczynku odróżniał "czas żydowski" od "czasu chrześcijańskiego". Gribetz przygląda się codziennym rytuałom związanym z płcią, pokazując, jak rabini stworzyli "czas mężczyzn" i "czas kobiet", nakazując pewne rytuały mężczyznom, a inne kobietom. Zagłębia się w pisma rabiniczne, które zastanawiają się nad tym, jak Bóg spędza czas i jak Boże wykorzystanie czasu odnosi się do ludzi, łącząc "czas boski" z "czasem ludzkim". Na koniec śledzi dziedzictwo rabinicznych konstrukcji czasu w średniowieczu i czasach współczesnych.

Time and Difference in Rabbinic Judaism rzuca nowe światło na centralną rolę, jaką czas odgrywał w budowaniu żydowskiej tożsamości, podmiotowości i teologii w tym transformacyjnym okresie w historii judaizmu.