Czarny Wiedeń: Radykalna prawica w Czerwonym Mieście, 1918-1938

Opinie czytelników

Książka bada prześladowania intelektualne w Austrii w okresie nazizmu i krytykuje rolę austriackich konserwatystów w upadku demokratycznej Austrii, jednocześnie angażując się w szersze tematy stronniczości politycznej w narracjach historycznych.

Narracja jest wciągająca i przedstawia udaną historię akademicką. Jest wysoce zalecana dla osób zainteresowanych politycznymi i filozoficznymi nurtami Austrii lat 20. i 30. XX wieku, szczególnie w odniesieniu do faszyzmu i nazizmu.

Autor wykazuje silne nastawienie na wartości oświeceniowe, potencjalnie nadmiernie upraszczając prawicowe ideologie jako czysto negatywne. Zaangażowanie w złożoność austriackich liberałów i konserwatystów jest ograniczone, co budzi obawy co do neutralności narracji historycznej.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Black Vienna: The Radical Right in the Red City, 1918-1938

Zawartość książki:

Międzywojenny Wiedeń był uważany za bastion radykalnej myśli socjalistycznej, a jego reputacja jako Czerwonego Wiednia odbiła się szerokim echem zarówno w popularnej wyobraźni, jak i historiografii Europy Środkowej.

Jednak, jak pokazuje Janek Wasserman w tej książce, istniał również Czarny Wiedeń; jego członkowie wyrażali krytykę powojennego porządku demokratycznego, integracji Żydów i wartości oświeceniowych, zapewniając teoretyczne podstawy dla austriackich i środkowoeuropejskich ruchów faszystowskich. Przyglądając się złożonej interakcji między intelektualistami, społeczeństwem i państwem, autor dowodzi, że pozornie apolityczni wiedeńscy intelektualiści, zwłaszcza ci konserwatywni, dramatycznie wpłynęli na bieg austriackiej historii.

Podczas gdy czerwoni wiedeńscy intelektualiści podjęli imponujące wyzwanie na forach kulturalnych i intelektualnych w całym mieście, radykalny konserwatyzm zwyciężył. Czarni wiedeńscy intelektualiści przyspieszyli zniszczenie Pierwszej Republiki, ułatwiając ustanowienie państwa austrofaszystowskiego i torując drogę do Anschlussu z nazistowskimi Niemcami. Uważnie obserwując prace i działania wiedeńskich reformatorów, dziennikarzy, filozofów i naukowców, Wasserman śledzi intelektualne, społeczne i polityczne wydarzenia w austriackiej Pierwszej Republice, jednocześnie podkreślając udział intelektualistów w narastającym światowym konflikcie między socjalizmem, konserwatyzmem i faszyzmem.

Wiedeń był mikrokosmosem większych wydarzeń w Europie - wzrostu radykalnej prawicy i walki między konkurującymi ideologicznymi wizjami. Skupiając się na ewolucji austriackiego konserwatyzmu, Wasserman komplikuje powojenne narracje o austriackim antyfaszyzmie i austriackich ofiarach.