Czarny Picasso

Oryginalny tytuł:

The Black Picasso

Zawartość książki:

Czarny Picasso bada źródła rasizmu, powody, dla których utrwala się on dzisiaj i daje sugestie, jak go wykorzenić. Autor stara się również czytać między wierszami rasistowskich narracji, które biali supremacjoniści i grupy rasistowskie projektują każdego dnia, czyli "czarni i biali nie rodzą się równi". "Oni (biali) są lepsi od czarnych". Na podstawie badań autora nad tymi narracjami odkrył, że ci rasiści i biali supremacjoniści mają w rzeczywistości wiele racji; że rzeczywiście czarni i biali nie rodzą się równi, choć przyznaje również, że jego odkrycia zszokują czarnych ludzi i cały świat, ale jest to po prostu brutalna rzeczywistość, z którą świat musi nauczyć się żyć, a także nauczyć się szanować i uznawać różnice między sobą.

Autor zastanawia się, czy Bóg jest rasistą, używając odniesień do Biblii i Koranu, aby uzasadnić swoje myśli. Omawia rasistowskie narracje i poszukiwanie przez czarnoskórych ludzi walidacji i tożsamości, bada światowy słownik białych i stereotypowy sposób, w jaki ludzie o czarnym kolorze skóry są oceniani. Uważa, że "czarny człowiek jest nieustannie sądzony za zbrodnię, o której nic nie wie; zbrodnię noszenia czarnej skóry".

Ale „czarne jest piękne”. Bada twórczość Pabla Picassa w odniesieniu do okresu sklasyfikowanego jako okres wpływów afrykańskich (1907-1909) i sugeruje, że świat powinien zobaczyć, że „czarni ludzie są pięknym dziełem sztuki. Są Picassami...”.