Czarni fundamentaliści: Konserwatywne chrześcijaństwo i tożsamość rasowa w erze segregacji

Opinie czytelników

Książka „Czarni fundamentaliści: Conservative Christianity and Racial Identity in the Segregation Era” autorstwa dr Daniela Bare jest chwalona za dogłębne badania i przełomowe stypendium, które podważa postrzeganie fundamentalizmu jako zjawiska głównie białego. Podkreśla wkład i perspektywy teologiczne afroamerykańskich fundamentalistów na początku XX wieku i służy jako korekta głównego nurtu narracji w ewangelikalizmie.

Książka jest dobrze zbadana, naukowa i oferuje bardzo potrzebną korektę powszechnych błędnych przekonań na temat zaangażowania Afroamerykanów w konserwatywne chrześcijaństwo. Prezentuje zmarginalizowane głosy w czarnej społeczności, podkreśla ich znaczącą rolę w ruchu fundamentalistycznym i argumentuje za aktywizmem społecznym, który wynikał z ich stanowisk teologicznych.

Niektórzy krytycy sugerują, że odbiór w szerszych kręgach ewangelikalnych może być ograniczony, ponieważ wielu badaczy albo przeoczyło, albo nie jest świadomych tej pracy. Ponadto, chociaż książka dostarcza cennych spostrzeżeń, może istnieć przekonanie, że może ona dalej angażować się w przeciwstawne punkty widzenia we współczesnej nauce.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Black Fundamentalists: Conservative Christianity and Racial Identity in the Segregation Era

Zawartość książki:

Ujawnia rolę czarnych fundamentalistów na początku XX wieku.

Gdy na początku XX wieku doszło do kontrowersji między modernistami a fundamentalistami, w amerykańskiej świadomości kulturowej odcisnął się obraz "walczącego fundamentalisty". Do dziś słowo "fundamentalista" często przywołuje obraz ziejącego ogniem kaznodziei - zdecydowanego, nieugiętego w przekonaniach... i prawie zawsze białego. Ale czy ta główna perspektywa religijna naprawdę zatrzymała się na linii koloru skóry?

Black Fundamentalists podważa pogląd, że fundamentalizm był zjawiskiem wyłącznie białym. Tom odkrywa głosy czarnej społeczności, która przyjęła doktrynalne założenia ruchu i w wielu przypadkach wyraźnie określiła się jako fundamentaliści. Fundamentaliści z początku XX wieku odczuwali palącą potrzebę obrony "fundamentalnych" doktryn swojej konserwatywnej wiary chrześcijańskiej - doktryn takich jak biblijna nieomylność, boskość Chrystusa i narodziny z dziewicy - przed tym, co postrzegali jako drapieżnictwo modernistów, którzy stanowili zagrożenie dla prawdziwego chrześcijaństwa. Takie obawy, postawy i argumenty pojawiły się zarówno wśród czarnych chrześcijan, jak i białych, nawet gdy uciskająca ręka Jima Crowa wykluczyła Afroamerykanów z najważniejszych kontrolowanych przez białych fundamentalistycznych instytucji i krucjat społecznych, czyniąc ich w dużej mierze niewidocznymi dla uczonych badających takie ruchy.

Czarni fundamentaliści byli blisko spokrewnieni ze swoimi białymi odpowiednikami w kwestii teologicznych szczegółów "podstaw". Jednak często stosowali swoją konserwatywną teologię w bardziej postępowy, rasowo kontekstualny sposób. Podczas gdy biali fundamentaliści skupiali się na walce z nauczaniem ewolucji, czarni fundamentaliści wiązali swoją konserwatywną wiarę z poparciem dla reform edukacji publicznej, praw wyborczych i obalenia prawnych zakazów zawierania małżeństw. Wykraczając poza wąskie ramy ruchu fundamentalistycznego, Daniel R. Bare pokazuje, w jaki sposób ta historyczna dynamika oświetla szersze tematy, które nadal mają zastosowanie w dzisiejszych czasach, o tym, jak kontekst rasowy wpływa na ekspresję religijną.