Czarne obserwatorium: Wiersze

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że „Black Observatory” to zbiór poezji, który dogłębnie eksploruje tematy obserwacji, nieobecności i ludzkiej świadomości w niepokojącym świecie przyrody. Wiersze prowokują emocjonalne zaangażowanie, pozostawiając czytelników zarówno niespokojnych, jak i zaciekawionych. Pomimo tego, że niektórzy recenzenci zazwyczaj nie przepadają za poezją, uznali ten zbiór za przekonujący i godny polecenia.

Poezja jest bogata w napięcie i eksploruje głębokie tematy związane z relacjami międzyludzkimi i kondycją człowieka. Książka jest wciągająca, a wielu czytelnikom trudno było ją odłożyć. Jest chwalona za wywoływanie silnych emocji i przedstawianie złożonych idei w przystępny sposób, dzięki czemu jest odpowiednia nawet dla tych, którzy zwykle czytają prozę.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać tematy za niepokojące lub trudne do pełnego zrozumienia. Abstrakcyjna natura poezji może być wyzwaniem dla tych, którzy preferują proste narracje. Ponadto złożoność wierszy może prowadzić do poczucia dezorientacji u niektórych czytelników.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Black Observatory: Poems

Zawartość książki:

Teleskopy mają na celu obserwację światła kosmosu, ale Christopher Brean Murray kieruje swój potężny obiektyw w stronę dziwnej ciemności ludzkiej egzystencji w Black Observatory, wybranym przez Danę Levin jako zwycięzca nagrody Jake Adam York Prize.

Z głośnikami dryfującymi w tajemniczych sceneriach - motel na środku białej pustyni, dom nawiedzany przez ducha zmarłego pisarza, opuszczona osada wysoko w górach, miasto, które może ustąpić miejsca zamieszkanym lasom - Black Observatory wywraca świat, który wydaje nam się, że znamy. Tutaj wypadek z wiewiórką okazuje się najmniej dziwacznym momentem dnia, który jest zwyczajny tylko w zarysie. Przyszłość ujawnia się w liście dziwnych zbrodni. A na polu traw narrator zatraca się w przeszłości i teraźniejszości "ludzkiej pożogi / pożądania i wątpliwości", "ścieżce do pola rozwikłania".

Rozwikłanie leży u podstaw tych wierszy. Murray dłubie w postrzępionych krawędziach codziennego życia, przędząc nowe nici i tkając w ich miejsce niesamowity i czasami niepokojący gobelin. Układa i przestawia obrazy, aż przyziemność staje się zniekształcona: chmura "rozciąga się i zwija i staje się jelitem / obejmującym niespokojnego bohatera", myśli "skaczą z sagebrush / jak jackrabbits do twoich świateł drogowych", gorąca czarna kawa smakuje "jak spływ z lodowca". W tym procesie nasz świat wyłania się z zaskakującą, niepokojącą ulgą.

Jednocześnie komiczny i tragiczny, zabawny i głęboko poważny, Black Observatory to wyjątkowy debiutancki zbiór, portret rzeczywistości w półcieniu.