Czarne lustro: Kulturowe sprzeczności amerykańskiego rasizmu

Opinie czytelników

Książka zapewnia dogłębną analizę relacji między białą kulturą a czarnoskórością, badając różne wpływowe postacie i gatunki. Podważa koncepcję „postrasowej” Ameryki, przedstawiając zniuansowane spojrzenie na kulturowe zawłaszczanie i podziw.

Oszałamiający sposób pisania, przemyślana analiza, świeże spojrzenie na dobrze znane tematy, mocne odniesienia historyczne, fascynujący wgląd w amerykańską kulturę.

Niektóre tematy mogą wydawać się znajome lub dobrze znane, a analiza może być złożona lub trudna do strawienia dla niektórych czytelników.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Black Mirror: The Cultural Contradictions of American Racism

Zawartość książki:

Czarność, jak dobrze wie branża rozrywkowa i sportowa, jest cenionym towarem w amerykańskiej popkulturze. Sprzedawana białym konsumentom, czarna kultura zachęca białych do przeglądania się w lustrze różnic rasowych, jednocześnie oferując iluzoryczne zapewnienie, że pozostają "całkowicie" biali.

Kreśląc bogaty krajobraz, który obejmuje klasyczną literaturę amerykańską, hollywoodzkie filmy, muzykę pop i dziennikarstwo śledcze, Eric Lott ujawnia ukrytą dynamikę tego lustrzanego odbicia rasowego kapitału symbolicznego. Black Mirror to aktualna refleksja nad sposobami, w jakie prowokacyjne reprezentacje różnic rasowych służą utrzymaniu dominacji kulturowej białych. Jak pokazuje Lott, napięta symbolika różnic rasowych wspiera białą hegemonię, ale także kusząco grozi ujawnieniem sprzeczności i hipokryzji, na których zbudowano gmach białej władzy.

Wciąż kontrowersyjne przedstawianie czarnych postaci i dialektu przez Marka Twaina, eksperymentalne międzyrasowe reportaże Johna Howarda Griffina, perwersyjne zamiłowanie Joni Mitchell do przebierania się za czarnego alfonsa, świadoma kradzież czarnej muzyki ludowej przez Boba Dylana: te i inne przypadki pokazują, jak rasowa fantazja, zbudowana poprzez lustrzane odbicie identyfikacji i zawłaszczenia tak widocznego w występach blackface, wciąż kwitnie w amerykańskiej kulturze, pomimo dekad aktywizmu na rzecz praw obywatelskich, wielokulturowości i rzekomego postrasizmu XXI wieku. W Black Mirror biali i czarni Amerykanie widzą siebie przez ciemną szybę, ale także twarzą w twarz.