Czarna przysłona

Opinie czytelników

Zbiór poezji Matta Rasmussena „Black Aperture” bada głęboki wpływ samobójstwa jego brata poprzez żywe obrazy i emocjonalną głębię. Książka jest chwalona za umiejętność radzenia sobie z tak ciężkim tematem zarówno z pięknem, jak i nawiedzającą jasnością, co czyni ją potężną lekturą, która głęboko rezonuje z wieloma osobami. Podczas gdy niektórzy recenzenci zauważyli niespójności w jakości wierszy, ogólny odbiór jest w przeważającej mierze pozytywny, podkreślając zdolność zbioru do introspekcji i uzdrawiania.

⬤ Oszałamiające, żywe obrazy i emocjonalna głębia, która oddaje złożoność żalu i straty.
⬤ Bogaty tematycznie, z dobrze opracowanymi sekcjami, które wzajemnie się uzupełniają.
⬤ Momenty czarnego humoru, które sprawiają, że temat staje się bardziej przystępny.
⬤ Polecana czytelnikom zainteresowanym współczesną poezją i tym, którzy doświadczyli podobnych strat.
⬤ Głęboko rezonuje i zachęca do wielokrotnego czytania, z nowymi spostrzeżeniami za każdym razem.

⬤ Niektóre wiersze sprawiają wrażenie wariacji na ten sam temat, co prowadzi do poczucia powtarzalności.
⬤ Kilku recenzentów zauważyło spadek jakości pod koniec niektórych sekcji, choć nie jest to powszechnie akceptowane.
⬤ Zbiór może być ciężki i emocjonalnie wymagający ze względu na swoją tematykę.

(na podstawie 48 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Black Aperture

Zawartość książki:

Finalista National Book Award 2013 W swoim poruszającym debiutanckim zbiorze Matt Rasmussen mierzy się z tragedią samobójstwa swojego brata, odmawiając skupienia się na oczekiwanym patosie, zacierając granicę między smutkiem a humorem.

W wierszu "Wychodzące" autor kasuje wiadomość z automatycznej sekretarki brata, by uchronić rodzinę przed "wstydem martwego ciebie / odbierającego telefony". W innych wierszach zwykłe niegdyś przedmioty stają się jak ze snu. Zakopana żarówka rozkwita w dół, "kwiat / tlących się włókien".

Lodówka przedstawia wieczorny krajobraz, "jezioro z folii aluminiowej", "warzywa / umierające w pojemniku". Niszczycielska i odkupieńcza, Black Aperture otwiera się na skomplikowane sploty żałoby: zniszczenie i uzdrowienie, smutek i śmiech oraz udrękę zrównoważoną chwilami ulgi.