Carceral Civilizations - Volume 1
Zwykłe pojęcie uwięzienia sugeruje konkretne miejsca w danym społeczeństwie: więzienia lub, w łagodniejszej formie, instytucje psychiatryczne. W tym tekście pojęcie to pojawi się w różnych, znacznie szerszych kontekstach.
Badamy cywilizacje i ich specyficzne kultury pod kątem ich kompozycji, które mogą „uwięzić” osobę bez konkretnych udogodnień: Nowszymi i wciąż ciągłymi przykładami są imperia faszystowskie i komunistyczne lub tradycyjne systemy autokratyczne i teokratyczne. Ponadto istnieją cywilizacje, które, choć otwarte i demokratyczne, mogą wykluczać różne grupy z uczestnictwa ze względu na wykształcenie, rasę lub status klasowy - i takie wykluczenie nie może być uważane za „uwięzienie”. Jedną z powszechnych form autokratycznego uwięzienia jest kontrola edukacji i literatury dostępnej dla obywateli.
Istnieją inne formy, które poddają grupę lub całą cywilizację „uwięzieniu” z powodu kolonializmu i ich zwykłego „monologicznego” narzucania totalizującego dyskursu jako kryterium tego, co jest cywilizowane, a co nie, aż do tego, co jest ludzkie, a co nie jest odpowiednie, aby być uważanym za człowieka. Monologiczna forma ma również zastosowanie do totalizujących dyskursów we współczesnych „naukach” i dziedzinach technicznych, oferując „wyjaśnienia” każdego aspektu ludzkiego zachowania.
Trendem jest nacisk na „edukację” wyłącznie w dziedzinach technicznych. Konieczne jest również zbadanie różnych współczesnych trendów w teoriach kulturowych, które proponują wielokulturowe „metody”, nie zwracając uwagi na kwestię nielogiczności takich metod.
Wreszcie, zajmujemy się obecnymi debatami na temat globalnych migracji, imigracji i kwestii dotyczących statusu osób uwikłanych w takie ruchy w odniesieniu do kwestii „prawnych”. Kwestia ta jest konfrontowana z pojawieniem się „populizmów” i „nacjonalizmów” na całym świecie oraz zwykle unikanym pytaniem: „Dlaczego członkowie różnych cywilizacji i ich kultur potępiają Zachód, a jednocześnie domagają się, aby tylko Zachód witał »innych«”.
