Cycles and Lost Monkeys
W swoim najnowszym zbiorze wierszy Jo Slade kontynuuje badanie przemieszczenia i różnicy oraz ilustruje, w jaki sposób te doświadczenia można przekształcić za pomocą poezji, transformacji, która jest nie tyle odkupieńcza, co prorocza. Są to dociekliwe, dźwięczne, intensywne wiersze, które wciągają nas w świat, w którym rzeczywistość zderza się ze snem, gdzie samotność, smutek i odporność są wrodzone.
Zainspirowany historią i osobistą pamięcią, Jo Slade popycha nas naprzód, od tytułowego wiersza, Cykle i zagubione małpy, z mrocznym widmem inwigilacji, do ostatniej sekcji, w której jesteśmy skonfrontowani z konsekwencjami obojętności wobec autorytaryzmu. Jak zauważyli jurorzy Michael Hartnett Poetry Prize 2014 w swoim uzasadnieniu dotyczącym zwycięskiego zbioru Jo Slade The Painter's House (Salmon Poetry, 2013), „oszczędność, wraz z malarską zdolnością do wycofania się z płótna, oderwania się, by pozwolić światłu padać na obiekt, jest jedną z największych zalet jej twórczości.
Jest tu smutek i jest hart ducha. Świat w tych wierszach jest często naznaczony tajemnicą, niepoznawalnością, ale wiersze raz po raz dają pewność, że należymy do tego świata „.