Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka zapewnia wnikliwą eksplorację materialności radia, zawierając zróżnicowaną kolekcję esejów, które są ogólnie dobrze napisane i prowokują do myślenia, chociaż niektórzy czytelnicy zauważyli przypadki powtórzeń i potencjalne problemy z edycją.
Zalety:⬤ Wybitne eseje, które wnoszą znaczący wkład we współczesne studia medialne
⬤ cenne spostrzeżenia z różnych perspektyw
⬤ zachęca do ponownej oceny kluczowych pomysłów
⬤ ogólnie dobrze przyjęte przez czytelnika, mimo że nie ukończył całej książki.
Wady:Pewne powtórzenia w pomysłach ze względu na format eseju; potencjalne kwestie redakcyjne zauważone przez niektórych czytelników, chociaż recenzent osobiście nie uznał ich za istotne.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Digital Memory and the Archive
Zawartość książki:
W powszechnej wyobraźni archiwa to odległe, w dużej mierze przestarzałe instytucje: albo przestarzałe, nieuchronnie zakurzone biblioteki, albo złowrogie repozytoria osobistych tajemnic utrzymywane przez państwa policyjne. Jednak archiwum jest obecnie wszechobecną cechą cyfrowego życia. Zamiast być usuwane, e-maile i inne pliki komputerowe są archiwizowane. Oprogramowanie multimedialne i przechowywanie w chmurze pozwalają na natychmiastowe katalogowanie i przechowywanie danych, od muzyki, zdjęć i filmów po informacje osobiste gromadzone przez portale społecznościowe.
W tym cyfrowym krajobrazie szczególnie istotne są zorientowane na archiwizację teorie mediów Wolfganga Ernsta. Digital Memory and the Archive, pierwszy anglojęzyczny zbiór prac niemieckiego teoretyka mediów, gromadzi eseje prezentujące kontrowersyjne materialistyczne podejście Ernsta do teorii i historii mediów. Jego spostrzeżenia mają kluczowe znaczenie dla wyłaniającej się dziedziny archeologii mediów, która odkrywa rolę konkretnych technologii i mechanizmów, a nie treści, w kształtowaniu współczesnej kultury i społeczeństwa.
Powiązane ze sobą koncepcje Ernsta dotyczące archiwum, czasu maszynowego i mikrotemporalności oraz nowych reżimów pamięci oferują nowe spojrzenie zarówno na obecną kulturę cyfrową, jak i infrastrukturę wiedzy historycznej o mediach. Dla Ernsta różne formy systemów medialnych - od katalogów bibliotecznych po nagrania dźwiękowe - wpłynęły na treść i rozumienie archiwum oraz innych instytucji pamięci. Jednocześnie archiwizacja cyfrowa stała się kontestowanym miejscem, które jest wysoce odporne na kuratelę, komplikując w ten sposób tworzenie i zachowanie pamięci kulturowej i historii.
