Cyfrowa mnogość: Upadek kultury elitarnej i wzrost znaczenia nowych mediów

Opinie czytelników

Książka bada przepaść między amerykańską klasą robotniczą a wykształconą elitą, szczególnie w kontekście technologii cyfrowych. Oferuje wgląd we współczesne krajobrazy medialne, krytykę teorii mediów i wyzwania stawiane przez kulturę cyfrową.

Autor jasno charakteryzuje krajobraz medialny jako „cyfrową mnogość”, oferując cenny wgląd w możliwości i wyzwania, jakie on stwarza. Zaangażowanie Boltera w teorie mediów McLuhana jest dobrze sformułowane, a jego użycie tabel i diagramów zwiększa zrozumienie. Tekst zawiera obszerne odniesienia i przyjazny dla czytelnika układ.

Niektóre diagramy wprowadzone na początku książki nie są później ponownie przywoływane, co mogłoby pomóc w wizualizacji złożonych koncepcji. Dodatkowo, podczas gdy autor opisuje obecny krajobraz medialny, nie zapewnia jasnych rozwiązań dylematów, które przedstawia.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Digital Plenitude: The Decline of Elite Culture and the Rise of New Media

Zawartość książki:

Jak twórcza obfitość dzisiejszej kultury medialnej była możliwa dzięki upadkowi elitaryzmu w sztuce i rozwojowi mediów cyfrowych.

Dzisiejsza kultura medialna obejmuje wszechświat form - strony internetowe, gry wideo, blogi, książki, filmy, programy telewizyjne i radiowe, czasopisma i wiele innych - oraz mnogość praktyk, które obejmują tworzenie, remiksowanie, udostępnianie i krytykę. Ta mnogość jest tak ogromna, że nie można jej pojąć jako całości. W tej książce Jay David Bolter śledzi korzenie naszego medialnego multiwersum w dwóch wydarzeniach drugiej połowy XX wieku: upadku sztuki elitarnej i rozwoju mediów cyfrowych. Bolter wyjaśnia, że nie mamy już zbiorowej wiary w "Kulturę przez duże C". Hierarchie, w których na przykład muzyka klasyczna była ważniejsza niż pop, powieści literackie bardziej wartościowe niż komiksy, a telewizja i filmy niepoważne, upadły. Sztuka dawniej znana jako wysoka zajmuje swoje miejsce w medialnej mnogości. Elitarna kultura XX wieku odcisnęła swoje piętno na naszym obecnym krajobrazie medialnym w postaci tego, co Bolter nazywa "popularnym modernizmem". W międzyczasie pojawiły się nowe formy mediów cyfrowych, które spotęgowały te zmiany, oferując nowe platformy komunikacji i ekspresji.

Bolter nakreśla serię dychotomii, które charakteryzują naszą obecną kulturę medialną: katharsis i flow, ciągły rytm cyfrowego doświadczenia.

Remiks (napędzany przez ogromne zasoby Internetu do samplowania i miksowania) i oryginalność.

Historia (nie do odtworzenia) i symulacja (do odtwarzania w nieskończoność)

Media społecznościowe i spójna polityka.