Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Curtain Calls: British and American Women and the Theater, 1660-1820
"Tu i ówdzie słyszałem krzyk Coxcomba.
Ach, zgnilizna - to kobieca komedia".
W ten sposób Aphra Behn rozpoczyna nową erę dla kobiet w brytyjskim teatrze (Sir Patient Fancy, 1678). W ciągu następnych stu lat - i dokładnie w tych latach, które bada Curtain Calls - kobiety naprawdę szturmem zdobyły świat teatru.
Dla każdej kobiety, która wybrała karierę w świecie teatru XVIII wieku, istnieje wyjątkowa opowieść o walce, zniewadze, sukcesie, dobrej lub złej fortunie, katastrofie, uwodzeniu lub sławie. Niezależnie od tego, czy chodzi o aktorstwo, pisanie, recenzowanie czy zarządzanie sceną, kobiety odegrały ważną, choć często niedocenianą, rolę w historii teatru od końca XVII do początku XIX wieku. Od najwcześniejszych sztuk Alfiego Behna po sławną Sarę Siddons, kobiety kształtowały gust epoki i wyrzeźbiły w teatrze jedną z niewielu dostępnych szans na niezależność i sławę.
Oczywiście nie wszystkie kobiety, które próbowały, odniosły sukces, a nawet najlepsze z nich napotkały opór, gdy rzuciły wyzwanie męskiej twierdzy pisania sztuk i zarządzania teatrem. Curtain Calls mapuje nowe terytorium, gdy te pionierskie kobiety wyznaczały je dla siebie; to kronika ich życia, triumfów i porażek.
Zaczynamy od Aphry Behn, której pierwsza sztuka została wystawiona w 1670 roku, a kończymy w pierwszych dekadach XIX wieku z Inchbald i Siddons. Sto pięćdziesiąt lat objętych ich życiem zawiera kariery dziesiątek mniej znanych kobiet, sieć, jak powiedziałby dr Johnson, obejmującą zarówno talent, jak i kłopoty.
Wśród autorów znajdują się: Edward Langhans, Linda R. Payne, Pat Rogers, Maureen e. Mulvihill, Deborah Payne, Betty Rizzo, Ellen Donkin, Frances M. Kavenik, Jessica Munns, nancy Cotton, Edna L. Steevs, Doreen Saar, Jean B. Kern, Katherine M. Rogers, Constance Clark, William J. Burling, Judith Phillips Stanton, Douglas Butler, Rose Zimbardo oraz redaktorzy.