Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje podkreślają mieszankę uznania i krytyki dla „The Great Pyramid: Cud w kamieniu” autorstwa Josepha Seissa. Chociaż książka oferuje unikalne spojrzenie na cel i konstrukcję Wielkiej Piramidy, jest opisywana jako długa, nużąca i trudna do naśladowania. Autor kwestionuje konwencjonalne przekonania, co prowadzi zarówno do zaintrygowania, jak i frustracji wśród czytelników.
Zalety:Unikalne spojrzenie na cel Wielkiej Piramidy, prowokująca do myślenia analiza i sprzeciw wobec konwencjonalnej mądrości. Wielu czytelników uznało książkę za wciągającą pomimo jej wyzwań, wzbudzając zainteresowanie pokrewnymi tematami.
Wady:Długie i nużące czytanie, z niejasnymi odniesieniami i odrętwiającymi obliczeniami. Niektórzy czytelnicy znaleźli błędy w obliczeniach matematycznych i są krytykowani za sensacyjne tendencje autora. Ponadto niektóre wydania są słabo reprodukowane.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
A Miracle in Stone: Or the Great Pyramid of Egypt
Zawartość książki:
Cud w kamieniu składa się z trzech wykładów na temat natury Wielkiej Piramidy w Gizie w Egipcie.
Książka ta, znana z tego, że służy jako przegląd archeologicznych i duchowych badań Wielkiej Piramidy w stanie, w jakim stała w latach siedemdziesiątych XIX wieku, omawia egipskie piramidy w sposób, który uwzględnia ich pochodzenie i metody budowy. Po opisaniu zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych struktur, Joseph Augustus Seiss rozpoczyna serię spekulacji zgodnych z jego życiowym zainteresowaniem piramidologią.
Jeden, duży diagram, który znajduje się po przedmowie do pracy, służy jako przydatny punkt odniesienia dla czytelników. Sam w sobie jest dokładnym odwzorowaniem struktury i wnętrza wielkiej piramidy, w tym przejścia i grobowca w jej centrum. Każdy aspekt rysunku ma odpowiadającą mu literę, przy czym pojawiają się również mniejsze piramidy w Gizie.
Tajemnica stojąca za tym, jak piramidy w Gizie zostały zbudowane, wywołała wiele spekulacji, a ruch piramidologiczny szybko rozwinął się pod koniec XIX wieku. Popularna była koncepcja, że Bóg lub boska siła duchowa własnoręcznie stworzyła lub przyczyniła się do budowy wielkich piramid. Ze swojej strony Seiss uważa piramidę za wielki ołtarz dla boskości.
