Cracked: Przyszłość zapór w gorącym, chaotycznym świecie

Opinie czytelników

Książka zawiera krytyczne spojrzenie na wyzwania stawiane przez starzejące się i źle utrzymane tamy, a także bada kontekst historyczny i obecne ruchy na rzecz usuwania zapór. Choć przedstawia ona interesujące anegdoty i studia przypadków, została również skrytykowana za brak wyważonych argumentów i odpowiednich cytatów.

⬤ Dobre informacje dla osób niezaznajomionych z zaporami
⬤ dobrze zbadane z interesującymi studiami przypadków
⬤ pięknie zilustrowane efektownymi zdjęciami i infografikami
⬤ stawia ważne pytania dotyczące długoterminowego wpływu zapór.

⬤ Autor ma tendencję do włączania tylko faktów, które wspierają jego narrację, jednocześnie odrzucając przeciwne poglądy
⬤ brakuje cytatów i odniesień, co podważa jego wiarygodność
⬤ niektórzy czytelnicy uznali projekt typografii za nieatrakcyjny
⬤ nie zapewnia kompleksowej krytycznej analizy, jakiej oczekiwano.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Cracked: The Future of Dams in a Hot, Chaotic World

Zawartość książki:

W ciągu pierwszych dwóch dekad XXI wieku wyszła na jaw cała niechlujna prawda o dziedzictwie zeszłowiecznej fali budowy wielkich zapór wodnych.

To, co zaczęło się jako prawdopodobnie dobry projekt rządowy, oddaliło się od pierwotnego cnotliwego zamiaru. Rządy zatkały rzeki kraju w błędnej próbie przekształcenia ich w źródła dochodów.

Głównym dziedzictwem projektów kontroli wody będzie niepotrzebne niszczenie środowiska, sprzyjające wielu niepotrzebnym niesprawiedliwościom. Szacuje się, że około 800 000 zapór na świecie nie może być obwinianych za zniszczenie całego biologicznego dziedzictwa Ziemi, ale odgrywają one ogromną rolę w tym zniszczeniu. Cracked: The Future of Dams in a Hot, Crazy World to swego rodzaju speed date z historią kontroli wody - jej tam, przekierowań i kanałów, a także, co równie ważne, polityki i władzy, które ewoluowały wraz z nimi.

Przykłady z amerykańskiego Zachodu pokazują, że koszty budowy i utrzymania rozległego kompleksu magazynowania i dostarczania wody w suchym świecie - coraz bardziej jałowym pod wpływem chaosu klimatycznego - znacznie przewyższają korzyści. Historie sukcesu z Patagonii i Błękitnego Serca Europy wskazują na możliwą przyszłość, w której rzeki płyną swobodnie, a ziemia sama się odnawia.