Opinie czytelników
Podsumowanie:Count Me In to przejmująca powieść dla młodzieży, która porusza tematy rasizmu, przyjaźni i różnorodności kulturowej poprzez historię Kariny, amerykańskiej Indianki, i jej sąsiada Chrisa. Narracja bada ich rosnącą przyjaźń, wpływ przestępstwa z nienawiści przeciwko dziadkowi Kariny oraz wspierającą społeczność, która wyłania się wokół nich.
Zalety:Książka jest dobrze napisana, zrozumiała i wciągająca dla czytelników w średnim wieku, z silnymi tematami miłości, akceptacji i odwagi. Zawiera wiele perspektyw, co wzbogaca fabułę. Recenzenci docenili umiejętność poruszania trudnych tematów w przystępny sposób, dzięki czemu książka nadaje się do dyskusji na temat rasizmu i różnorodności.
Wady:Niektórzy czytelnicy uznali postacie i fabułę za nieco przewidywalne i pozbawione głębi. Krytykowano dojrzały sposób, w jaki bohaterowie radzą sobie z traumą, co niektórzy uznali za nierealistyczne, a także przedstawienie złożonych emocji związanych z nienawiścią i rasizmem, które mogłyby być bardziej zniuansowane.
(na podstawie 27 opinii czytelników)
Zawartość książki:
Podnosząca na duchu historia, opowiedziana naprzemiennie głosami dwóch gimnazjalistów, w której społeczność zbiera się, by odrzucić rasizm. Karina Chopra nigdy nie wyobrażałaby sobie zaprzyjaźnienia się z chłopakiem z sąsiedztwa - w końcu unikali się przez lata, a ona zakłada, że Chris jest taki sam jak chłopcy, z którymi się spotyka, których nazywa stadem hien.
Potem dziadek Kariny zaczyna udzielać Chrisowi korepetycji, a ona odkrywa, że jest on w rzeczywistości miłym, zabawnym dzieckiem. Ale pewnego popołudnia dzieje się coś niewyobrażalnego - cała trójka zostaje zaatakowana przez nieznajomego, który atakuje hindusko-amerykańską Karinę i jej dziadka ze względu na ich wygląd. Jej dziadek zostaje ciężko ranny, a Karina i Chris przysięgają, że nie pozwolą, by nienawiść zwyciężyła.
Kiedy Karina publikuje kilka zdjęć związanych z atakiem w mediach społecznościowych, szybko przyciągają one uwagę, a wkrótce jej post #CountMeIn - „Jak wygląda Amerykanin? #immigrants #WeBelong #IamAmerican #HateHasNoHomeHere” - staje się wirusowy, a różnorodna populacja zaczyna dodawać własne zdjęcia. Następnie, gdy Papa jest wreszcie na drodze do wyzdrowienia, Karina wykorzystuje swój nowo odkryty zasięg w mediach społecznościowych, aby pomóc świętować zarówno jego powrót do domu, jak i zjednoczenie społeczności.
