Couchsurfing w Iranie: Odkrywanie ukrytego świata

Opinie czytelników

Książka „Couchsurfing in Iran” autorstwa Stephana Ortha oferuje unikalną narrację podróżniczą, łączącą osobiste doświadczenia z wglądem w irańską kulturę, ludzi i wyzwania społeczne. Podczas gdy wielu czytelników uznało ją za wciągającą i pouczającą, kilku uznało, że brakuje jej głębi w porównaniu z innymi dziennikami podróży.

⬤ Zapewnia osobiste i wciągające spojrzenie na irańską kulturę i społeczeństwo.
⬤ Odkrywa zarówno oficjalne, jak i nieoficjalne aspekty życia w Iranie, podważając z góry przyjęte wyobrażenia.
⬤ Wciągający styl pisania, który oddaje humorystyczne i relatywne doświadczenia z podróży.
⬤ Wnikliwy dla czytelników nowych w Iranie i korzystny dla tych, którzy już znają ten kraj.

⬤ Brak głębi i analizy porównawczej, które można znaleźć w pracach znanych pisarzy podróżniczych, takich jak Paul Theroux.
⬤ Eksploracja religijnych i konserwatywnych segmentów irańskiego społeczeństwa jest niewystarczająca.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że narracja wydaje się czasami powierzchowna, zaledwie dotykając powierzchni doświadczenia.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Couchsurfing in Iran: Revealing a Hidden World

Zawartość książki:

Współczesne spojrzenie na zaskakującą rzeczywistość życia w Iranie.

Iran: Cel podróży, który jest rzadko widziany przez ludzi z Zachodu, a jednak często źle rozumiany. Kraj, który jednocześnie zachwyca i rozwściecza tych, którzy go odwiedzają. Miejsce, w którym prowadzenie podwójnego życia stało się normą.

W książce "Couchsurfing w Iranie" wielokrotnie nagradzany autor Stephan Orth spędza sześćdziesiąt dwa dni w drodze do tej tajemniczej islamskiej republiki, aby przedstawić odkrywcze, zakulisowe spojrzenie na życie w jednym z najbardziej zamkniętych społeczeństw na świecie. Doświadczając na co dzień tego, co nazywa "dwoma Iranami", które współistnieją obok siebie - "teokracją, gdzie ludzie opłakują swoich męczenników" w mauzoleach, oraz "ukrytą demokracją, gdzie ludzie organizują tajne imprezy i szukają doczesnych emocji zamiast duchowej błogości" - dowiaduje się, że Irańczycy stali się ekspertami w poruszaniu się po surowych prawach swojego kraju. Podchodząc blisko i osobiście z mieszkańcami, pokonuje ponad 8400 kilometrów, zaglądając za zamknięte drzwi i puste okna, aby odkryć wewnętrzne funkcjonowanie kraju, w którym publiczne show i prywatna rzeczywistość są uderzająco przeciwstawne.