Autor zastanawia się nad znaczeniem obrazu mistycznego ciała w teologii Bonawentury.
Eklezjologiczne zastosowanie tego obrazu było tradycyjną doktryną od czasów Ojców Kościoła i było powszechne w średniowieczu. Franciszkański doktor, w świetle swojej chrystologii i trynitarnego rozumienia, myśli o Kościele jako żywym organizmie, mistycznym ciele, ukonstytuowanym przez łaskę wielu żywych ludzi.
Kościół, nazywany ciałem mistycznym, jest owocem widzialnej misji Syna i Ducha Świętego. Dlatego w tym ciele Chrystus zajmuje centralne miejsce. On jest głową swego mistycznego ciała, przenikniętego obecnością Ducha Świętego, który udziela pełni wszelkiej łaski.
Chrystus jest również sercem Kościoła, ponieważ znajduje się w jego centrum i rozdziela dar swojej łaski wszystkim pozostałym członkom. W tym sensie jest On zasadą lub źródłem komunikacji łaski, której zasięg jest uniwersalny, docierając do istot w niebie i na ziemi we wszystkich czasach i miejscach.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)