Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Daughters of Harriet
Finalista, 2022 Los Angeles Times Book Prize for Poetry.
Finalista, 2022 Foreword INDIES za poezję.
Finalista, 2022 Golden Poppy Award za poezję.
Finalista, 2022 San Francisco/Nomadic Literary Award for Poetry
Czerpiąc inspirację z życia Harriet Tubman, poetyckie narracje Cynthii Parker-Ohene podążają za historycznym łukiem świadomości Czarnych: zagubionych na polach garncarzy i skatalogowanych wraz z innymi zagubionymi duszami, teraz nierozstrzygniętych jako nieznany czarny mianownik. Kto ich kochał? Kto ich odrzucił? Kto rozczłonkował ich dusze? W śmierci są zinstytucjonalizowanymi naznaczonymi Czarnymi ciałami przypisanymi do paczek, biczowanymi pod plastikowymi prześcieradłami zidentyfikowanymi jako numer wśród Harriets jako czarne, naznaczone ciała. Wiersze te mówią o tym, jak przechowywanie zniewolonych i nieco wolnych istot zaprzecza ich człowieczeństwu poprzez przeszłe występy w poprawczakach, przytułkach i szpitalach dla obłąkanych Murzynów. Do kogo należało ich czarne życie? W jaki sposób czarnoskóre grrls są socjalizowane w rodzinie do bycia w świecie? Czym jest bycie czarnoskórych kobiet? W jaki sposób Harriets - potomkinie Harriet Tubman - zmierzyły się z kwestiami kasty i wielokrotnego ucisku? Te wiersze oddają głos niewypowiedzianym, nieosiągalnym, wielorakim Czarnym jaźniom czekającym na to, by się stać.