Antigone's Daughters?: Gender, Genealogy, and the Politics of Authorship in 20th-Century Portuguese Women's Writing
Antigone's Daughters? stanowi pierwsze szczegółowe omówienie w języku angielskim sześciu znanych portugalskich pisarek, tworzących w szerokim zakresie gatunków: Florbela Espanca (1894-1930), Irene Lisboa (1892-1958), Agustina Bessa Lu s, (1923- ), Nat lia Correia (1923-93), H lia Correia (1949 -) i L dia Jorge (1946 - ).
Łącznie obejmują one okres XX wieku i zapewniają historyczny wgląd w złożoną politykę płciową, polegającą na osiągnięciu instytucjonalnej akceptacji i walidacji w portugalskim kanonie narodowym w różnych momentach XX wieku. Chociaż patrylinearny model ewolucyjny wyraźnie kształtuje narodową historię literatury w Portugalii do dnia dzisiejszego, pisarki i krytyczki nie starały się zastąpić go matrylinearną feministyczną kontr-historią.
Jednoczącą metaforą, którą autorki przyjęły tutaj w celu omówienia ambiwalentnej reakcji portugalskich kobiet na kobiecą genealogię, jest klasyczna postać Antygony, która paradoksalnie poświęca własną ciągłość genealogiczną w imię obrony rodziny i pokrewieństwa, jednocześnie opierając się patriarchalnej pragmatyce budowania państwa. Czy pisarki, w obliczu braku kobiecej tradycji, powinny wyznaczać miejsce skoncentrowane na kobiecie poza jurysdykcją męskiej genealogii, niezależnie od tego, jak strategicznie esencjalistyczne może być to miejsce, czy też powinny przede wszystkim porzucić stałą tożsamość seksualną, aby działać jako nienazwani sabotażyści, podważając prawo patriarchalnej tradycji od wewnątrz?