Ocena:

Książka jest wnikliwą i dogłębną eksploracją tańca brzucha w odniesieniu do polityki, łącząc osobiste narracje z szerszym komentarzem społecznym. Zapewnia bogatą analizę kultury tańca w Kairze, łącząc ekspresję artystyczną z realiami politycznymi.
Zalety:Oszałamiające i otwierające oczy studium, umiejętnie przeplata osobiste historie z kontekstami politycznymi, wciągająca narracja, wychwytuje powiązania między tańcem a władzą, wciągające przedstawienie kairskiej sceny tańca brzucha, zarówno akademicki, jak i emocjonalny triumf, trafne obserwacje, dobrze zbadane.
Wady:Żaden nie został wyraźnie wymieniony w recenzjach.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Core Connections: Cairo Belly Dance in the Revolution's Aftermath
Core Connections: Cairo Belly Dance in the Revolution's Aftermath bada zawiłe sieci tańca brzucha w Kairze w Egipcie po burzliwych następstwach rewolucji z 25 stycznia 2011 roku. Ta kompleksowa etnografia zabiera czytelników w porywającą podróż przez różnorodne taneczne krajobrazy miasta, od rejsów statkami turystycznymi po Nilu i dekadenckich pięciogwiazdkowych hoteli po zadymione nocne dyskoteki i kabarety Pyramid Street.
Podczas mapowania wielu manewrów tancerzy Cairene i widzów, autorka Christine Şahin centralizuje ucieleśniony polityczny wgląd tancerzy, jednocześnie pogłębiając zniuansowane portrety ich życia i historii pośród trwającej niepewności politycznej. Łącząc sfery tańca i bliskowschodnich gender studies, ta przełomowa książka nie tylko analizuje, ale także ucieleśnia etnografię. Etnograficzne podejście tej książki odzwierciedla istotę samego kairskiego tańca brzucha poprzez zwrócenie uwagi na podwójne znaczenie ruchu; centralizację mobilności i ruchu jako miejsc władzy i wiedzy, ale także w badaniach i pisaniu w sposób, który wzbudza przejmujące emocje, które prowadzą do fizycznych reakcji, zmian i więzi.
Zasadniczo książka oddaje tę samą estetykę i wartości kairskiego tańca brzucha: „poruszać się” z większym uczuciem i kultywować bogatsze podstawowe połączenia w nas samych, między sobą i w naszych przestrzeniach miejskich. Czyniąc to, opowiada się za zwiększoną świadomością zawiłych niuansów obecnych w skądinąd marginalizowanych interakcjach i wymianach cielesnych, uznając ich potencjał do inspirowania bardziej rewolucyjnych rzeczywistości i relacji.