Cool Britannia i wieloetniczna Wielka Brytania: Odkorkowanie szampańskiej supernowej

Opinie czytelników

Książka przedstawia osobistą narrację autora na temat jego doświadczeń i poglądów w dzieciństwie, szczególnie w kontekście rasy i możliwości w Wielkiej Brytanii. Brakuje jej jednak głębi i systematycznej analizy, oferując jedynie wąski tekst liczący 80 stron z minimalnym zaangażowaniem w istniejącą literaturę akademicką.

Autor dzieli się osobistymi doświadczeniami związanymi z rasą i tożsamością, zapewniając wgląd w swoje dziecięce postrzeganie i rozczarowania związane z możliwościami społecznymi. Narracja łączy się z szerszymi tematami rasizmu instytucjonalnego i ambicji wśród społeczności imigrantów.

Książka jest uważana za bardzo krótką i pozbawioną kompleksowej treści, dostarczając niewiele więcej niż osobiste anegdoty. Odczuwalny jest brak głębi w naukowym zaangażowaniu, a wiele odniesień nie dodaje znaczącej debaty. Jakość pisania obejmuje kilka błędów gramatycznych i nieortodoksyjną pisownię, a twierdzenia autora o osobistych doświadczeniach z rasizmem nie są dobrze uzasadnione.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Cool Britannia and Multi-Ethnic Britain: Uncorking the Champagne Supernova

Zawartość książki:

Cool Britannia and Multi-Ethnic Britain: Uncorking the Champagne Supernova próbuje odejść od melancholii Cool Britannia i dyskursu, który często otacza ten okres, poprzez repozycjonowanie tego zjawiska z perspektywy mniejszości etnicznych.

W marcu 1997 roku pierwsza strona magazynu Vanity Fair ogłosiła "London Swings! Znowu!". Ten nagłówek był bezpośrednim odniesieniem do swingującego Londynu lat 60-tych - angielskiej stolicy, która stała się epicentrum epoki na całym świecie ze względu na rozwijającą się scenę muzyki rockowej i pop, z jej odważną nową kulturą młodzieżową i butikowymi domami mody Carnaby Street, uchwyconymi najbardziej niezatarcie przez modsów, rockersów i psychodelicznych hipisów tamtych czasów. W latach 90. to ponowne zainteresowanie swingującymi latami 60. zdawało się ożywiać kulturę popularną po globalnym okresie lat 80., w którym nastąpił upadek tradycyjnego komunizmu i zakończenie zimnej wojny, jednocześnie zapoczątkowując nową erę technologiczną, na czele której stanęły Apple, Microsoft i IBM. Nadejście lat 90. oznaczało, że pokój i miłość ponownie zapanują, a Wielka Brytania znów będzie w czołówce "cool". Ojcowie chrzestni manuelińskiej sceny rockowej, New Order, ogłosili, że "Miłość wprawiła świat w ruch", a Wielka Brytania przez krótki czas miała po raz drugi stać się kulturalnym epicentrum świata.

Chociaż historia oferuje okres utopii, integracji i integracji kulturowej, narracja znacznie się zmienia, gdy bada się ten euforyczny okres przez pryzmat dyskryminacji i rasizmu. Niniejsza książka przenosi doświadczenia mniejszości etnicznych w latach 90. ze społecznego i politycznego marginesu do centrum. Badany tu leksykon stara się zapewnić zupełnie inny dyskurs, który pozwala nam zastanowić się nad przełomowymi i dyskryminującymi rasowo epizodami w latach 90., które następnie oświetliły systemowy rasizm podtrzymywany przez państwo. Lata Cool Britannia stały się metaforycznym punktem odniesienia dla przedstawienia Wielkiej Brytanii, która była kulturowo podzielona na wiele sposobów. Książka ta wykorzystuje opowiadanie historii i autoetnografię jako narzędzie do rozpakowania historycznej amnezji, która pojawia się podczas rozpakowywania rasistowskich trudności tamtych czasów.