Ponowne odkrycie najważniejszych dzieł XIX wieku w języku prowansalskim, po dziełach Frdrica Mistrala, musiało przejść przez wielkiego prekursora Josepha Roumanille'a. Był on prekursorem i mentorem Alphonse'a Daudeta i Paula Arne.
Te opowieści, pełne prowansalskiej werwy i gaubi, czyta się z prawdziwą przyjemnością. Aby w pełni docenić ich wartość, trzeba czytać je na głos, ponieważ Roumanille był w stanie zachować samą sztukę tradycyjnej opowieści. Daudet nie ukrywał, że historię i sam tekst zawdzięcza Josephowi Roumanille: Et voil l'histoire du Cur de Cucugnan, telle que m'a ordonn de la dire ce grand gueusard de Roumanille.
Jest bardziej dyskretny, jeśli chodzi o wkład Paula Arne w Lettres de mon moulin... Ale czy wiemy, że w Cucugnan żył młody lekarz, którego niedokończone cuda zasługują na taką samą chwałę, jak serce tej samej parafii? Czy wiesz, że dobry Saint-Antoine przyjął zaproszenie na obiad od Mis d'Imguiberti? Te trzynaście prowansalskich opowieści Josepha Roumanille'a to małe skarby.
Urodzony w Saint-Rmy de Provence w 1818 roku, nieśmiertelny gawędziarz z Cur de Cucugnan, Pre du Felibrige był twórcą nowoczesnej prozy prowansalskiej. Les Contes provenaux que nous rditons ici en franais zostały po raz pierwszy opublikowane w języku prowansalskim i francuskim w 1884 roku pod tytułem: Li conte prouvenau e li cascarelato, em bon noumbre d'sti conte tradu en frances (Avignon).
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)