Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje podkreślają, że książki Stevena Mooneya na temat konstruowania linii walking bass są wszechstronnymi i praktycznymi zasobami dla średnio zaawansowanych i zaawansowanych basistów. Podkreślają oni klarowność teorii i obfitość przykładów muzycznych, które ułatwiają naukę. Niektórzy użytkownicy ostrzegają jednak, że dla początkujących materiał może stanowić wyzwanie i wspominają o braku zasobów audio do ćwiczeń.
Zalety:Książki są chwalone za przejrzystą prezentację teorii, liczne praktyczne przykłady i skuteczność w doskonaleniu umiejętności konstruowania linii basu. Wielu użytkowników uważa metodę za kompleksową i progresywną, dzięki czemu jest ona odpowiednia dla średnio zaawansowanych i zaawansowanych graczy. Doceniane są również utwory do pobrania, a ogólna jakość instrukcji jest chwalona.
Wady:Niektórzy recenzenci uważają, że materiał może być zbyt złożony dla absolutnie początkujących, sugerując, aby zamiast tego zaczęli od innych zasobów. Pojawiają się skargi na brak płyt CD lub utworów online, które mogłyby towarzyszyć książkom do ćwiczeń. Kilka negatywnych recenzji wspomina o kwestiach związanych z jakością pisania i błędami w treści.
(na podstawie 17 opinii czytelników)
Zawartość książki:
Standard Lines, Book III z serii Constructing Walking Jazz Bass Lines dla kontrabasistów i basistów elektrycznych, to kompleksowy przewodnik demonstrujący urządzenia używane do konstruowania linii basu jazzowego w tradycji standardów jazzowych. Książka III obejmuje 24 standardowe progresje akordów jazzowych ze 110 refrenami profesjonalnych jazzowych linii basowych jako przykład.
Część I przedstawia mody i relacje między skalami akordów oraz podstawową wiedzę wymaganą do budowania triad diatonicznych i akordów siódmych w dowolnej tonacji. Przykłady są podane w stylu "2" i "4", umożliwiając basiście rozwinięcie silnych podstaw rytmicznych i harmonicznych. Przedstawione są również bardziej zaawansowane przykłady budowy linii basu, w tym prowadzenie głosu i zastępowanie trybów oraz zastosowania trybów związane z określonymi progresjami akordów jazzowych.
Część II przedstawia skale symetryczne, a także tryby skali mollowej melodycznej związane z progresją moll II V I. Przedstawione są pisemne przykłady skal symetrycznych i relacji między skalami akordów oraz sposoby zastosowania skal symetrycznych w popularnych progresjach akordów jazzowych.
Skala minorowa II V I jest opisana i porównana do gamy majorowej II V I, przedstawiając różnice z sugerowanymi zastosowaniami skali do popularnych progresji akordów jazzowych. Część III przedstawia zastosowanie skal BeBop i ich wykorzystanie w jazzowej tradycji walking bass, dostarczając sugerowanych zastosowań skal Be Bop związanych z popularnymi jazzowymi progresjami akordów.
Część IV przedstawia urządzenia i koncepcje z poprzednich lekcji wraz z przykładami linii basowych na poziomie profesjonalnym w standardowych progresjach akordów jazzowych. Wszystkie informacje budowane są w stopniowej progresji, umożliwiając basiście zastosowanie technik we wszystkich 12 tonacjach.
