Conradowskie dziedzictwo w powieściach Grahama Greene'a

Oryginalny tytuł:

The Conradian Legacy in the Novels of Graham Greene

Zawartość książki:

Praca magisterska (M. A. ) z roku 1999 w temacie Literatura - Literatura Porównawcza, język: Angielski, streszczenie: Joseph Conrad - Polak z urodzenia - jest pisarzem, który wywarł bardzo silny wpływ na swoje pokolenie, ale jego wpływ rozszerzył się daleko poza nie.

Zainspirował angielskich, amerykańskich, afrykańskich i polskich powieściopisarzy i poetów. Jednym z jego zagorzałych wielbicieli był młody angielski powieściopisarz Graham Greene (1904-1991). O ile jednak Conrad, jako pisarz o silnym poczuciu moralnym, przykuł uwagę zarówno czytelników, jak i wielu recenzentów, o tyle pozytywna reakcja na pierwszą opublikowaną powieść Greene'a, The Man Within (1929), niemal wygasła wraz z kolejnymi powieściami, The Name of Action (1930) i Rumour at Nightfall (1931).

Sam Greene przypisywał niepowodzenie tych powieści "zbyt wielkiemu i zbyt katastrofalnemu wpływowi Conrada". Chociaż Greene odzyskał część tych pochwał dzięki niezwykłemu kunsztowi Stamboul Train (1932), wielu krytyków kwestionowało wszelkie roszczenia Greene'a do bycia czołowym pisarzem swojego pokolenia, co wykluczyło go z areny literackiej na wiele lat.

Krytycy niechętnie uznawali wartość literacką Greene'a, po pierwsze dlatego, że wierzyli, że nie był on pisarzem oryginalnym; po drugie, ponieważ włączenie tematów religijnych do jego dzieł, choć przyciągnęło uwagę niektórych pisarzy katolickich, zaniepokoiło wielu innych. W niniejszym studium porównawczym "Tajnego agenta" Conrada i "To pole bitwy" Greene'a oraz "Jądra ciemności" Conrada i "Spalonej sprawy" Greene'a spróbuję zbadać i wyjaśnić, co w Conradzie wywierało na Greene'a taką siłę i fascynację.

Przedmiotem zainteresowania jest próba znalezienia odpowiedzi na następujące pytania: czy przysięga Greene'a, że "nigdy więcej" nie przeczyta powieści Conrada, "którą przechowywał przez ponad ćwierć wieku", okazała się skuteczna? Czy Greene'owi udało się odpędzić ducha Conrada? Jeśli nie, to czy zapożyczenia z Conrada w jakikolwiek sposób osłabiają pisarstwo Greene'a? Takie badanie powinno.