Commanding Petty Despots: Amerykańska marynarka wojenna w czasach Nowej Republiki

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 7 głosach.

Oryginalny tytuł:

Commanding Petty Despots: The American Navy in the New Republic

Zawartość książki:

Commanding Petty Despots: The American Navy in the New Republic opowiada historię powstania amerykańskiej marynarki wojennej. Zamiast skupiać się na dobrze znanych pojedynkach fregat i starciach flot, Thomas Sheppard kładzie nacisk na pomijaną historię instytucjonalnej formacji marynarki wojennej.

Sheppard przygląda się cywilnej kontroli nad wojskiem i temu, jak ta koncepcja ewoluowała we wczesnej republice amerykańskiej. Dla oficerów marynarki wojennej mających obsesję na punkcie honoru i reputacji, gotowość do narażania się na niebezpieczeństwo nigdy nie była problemem, ale byli oni znacznie mniej entuzjastycznie nastawieni do przyjmowania rozkazów od cywilnego Sekretarza Marynarki Wojennej. Przyzwyczajeni do wydawania rozkazów i otrzymywania bezwzględnego posłuszeństwa na morzu, kapitanowie szybko angażowali się w rażąco niesubordynowane zachowania wobec swoich przełożonych w Waszyngtonie.

Rząd cywilny nie zawsze zniechęcał do takiego myślenia. Nowy naród amerykański potrzebował przywódców, którzy byli gorliwi o swój honor i szybko angażowali się w bohaterskie czyny w imieniu swojego narodu. Najbardziej kłopotliwi oficerowie mogli być również najbardziej skuteczni podczas rewolucji oraz wojen quasi- i barbarzyńskich.

Pierwszy Sekretarz Marynarki Wojennej Benjamin Stoddert tolerował niesubordynację ze strony "uduchowionych" oficerów, którzy zapewniali szacunek dla amerykańskiej republiki ze strony europejskich mocarstw. Jednak pod koniec wojny 1812 r. kultura korpusu oficerskiego Marynarki Wojennej znacznie wzrosła, jeśli chodzi o napięcia cywilno-wojskowe.

Nowe pokolenie oficerów marynarki wojennej, znacznie bardziej przywiązane do obowiązku i podporządkowania, zyskało na znaczeniu, a następcy Stodderta coraz częściej domagali się uznania cywilnej supremacji ze strony korpusu oficerskiego. Chociaż utworzenie Rady Komisarzy Marynarki Wojennej w 1815 roku dało korpusowi oficerskiemu większą rolę w zarządzaniu marynarką wojenną, do tego czasu władza Sekretarza Marynarki Wojennej - jako przedłużenia prezydenta - była mocno zakorzeniona.