Ocena:

Książka zawiera szczegółowy i często otwierający oczy opis doświadczeń gejów, lesbijek i biseksualnych członków służby podczas II wojny światowej. Podkreśla historyczną perspektywę ich zmagań, dyskryminacji i wkładu w wysiłek wojenny, ujawniając narrację, która jest często pomijana w tradycyjnych książkach historycznych. Jednak niektórzy czytelnicy uznali książkę za powtarzalną i zbyt długą, podczas gdy inni docenili jej pouczającą treść pomimo drobnych wad.
Zalety:Dobrze napisana i pouczająca, oferuje unikalne spojrzenie na doświadczenia homoseksualnych członków służby podczas II wojny światowej, ujawnia ważne szczegóły historyczne często ignorowane i jest postrzegana zarówno jako edukacyjna, jak i pouczająca.
Wady:Niektórzy czytelnicy uznali ją za powtarzalną i zbyt długą, z niepotrzebnym powtarzaniem punktów. Kilku zasugerowało, że potrzebna jest lepsza korekta i edycja, aby poprawić wrażenia z czytania.
(na podstawie 14 opinii czytelników)
Coming Out Under Fire: The History of Gay Men and Women in World War II
Podczas II wojny światowej, gdy Stany Zjednoczone wzywały swoich obywateli do służby w bezprecedensowej liczbie, obecność homoseksualnych Amerykanów w siłach zbrojnych coraz bardziej kolidowała z rozszerzającą się antyhomoseksualną polityką i procedurami wojskowymi. W Coming Out Under Fire, Allan Berube dogłębnie i szczegółowo analizuje tę społeczną i polityczną konfrontację - nie jako historię o tym, jak wojsko represjonowało homoseksualistów, ale jako historię o tym, jak dynamiczna relacja władzy rozwinęła się między gejowskimi obywatelami a ich rządem, przekształcając ich obu.
Opierając się na listach wojennych żołnierzy, obszernych wywiadach z homoseksualnymi weteranami i odtajnionych dokumentach wojskowych, Berube w przemyślany sposób konstruuje zaskakującą historię dwóch wojen, które toczyli homoseksualni wojskowi - jedną za Amerykę, a drugą jako homoseksualiści w wojsku. Książka Berube'a, będąca inspiracją dla nagrodzonego Peabody Award w 1995 roku filmu dokumentalnego o tym samym tytule, stała się klasykiem od czasu jej publikacji w 1990 roku, zaledwie trzy lata przed kontrowersyjną polityką "nie pytaj, nie mów", która nadal służy jako niełatwy kompromis między gejami a wojskiem.
Dzięki nowej przedmowie historyków Johna D'Emilio i Estelle B. Freedman, książka ta pozostaje cennym wkładem w historię II wojny światowej, a także w toczącą się debatę na temat roli gejów w wojsku amerykańskim.