Cokolwiek to jest, delikatnie: Ciche medytacje dla hałasu pandemii

Opinie czytelników

Zbiór poezji Devon Spier jest wysoko ceniony za emocjonalną głębię, komfort i zdolność do rezonowania z czytelnikami podczas pandemii. Wiele recenzji podkreśla, że książka jest źródłem pocieszenia i inspiracji, co czyni ją ukochanym towarzyszem dla tych, którzy czują się odizolowani, przytłoczeni lub potrzebują otuchy. Pisarstwo jest opisywane jako piękne i przystępne, zapraszając czytelników do przestrzeni autorefleksji i więzi.

Emocjonalny rezonans, powiązane tematy, pocieszające w trudnych czasach, unikalny format zachęca do refleksji, pięknie napisana poezja, zapewnia poczucie towarzystwa i zrozumienia, odpowiednie dla różnych duchowych poszukiwaczy, podnoszące na duchu i uspokajające efekty, dobrze przyjęte zarówno przez indywidualnych czytelników, jak i liderów społeczności.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać tę książkę za trudną, jeśli nie są zaznajomieni z odniesieniami kulturowymi lub religijnymi, a także z pewnymi nutami przesadnego sentymentalizmu, które nie każdemu mogą przypaść do gustu.

(na podstawie 36 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Whatever it is, gently: Quiet Meditations for the Noise of the Pandemic

Zawartość książki:

Przypadkowy eliksir najeżonych błędami tyrad przerywających codzienne smutki i tak dobrze znane czyny świata mądrzejszego, a jednak śmiesznie, płaczliwie odchodzącego na bok... Ten zbiór krótkich medytacji na temat koronawirusa odkaża dziwne smutki i wspaniałości, których doświadczamy indywidualnie i wspólnie, choć mistyczne, ale przyziemne sposoby, wszyscy obecnie doświadczamy podczas pandemii.

Zatrzymując się, by podziękować zamaskowanemu nieznajomemu, okresowo krzyczeć na Boga i cały czas lamentując i celebrując swój brak wiary, zachęca czytelników do zrozumienia głównie znaczenia i wszystkich rozdzierających serce, otwierających i wciąż bardzo kłujących szklanych sufitów w tym globalnym krachu / momencie. Tutaj, queerowa i nieoczekiwanie dziwna, Devon oferuje bezwstydnie nieświadomą medytację, rodzaj zużytej teologii, która jest jednocześnie zabawna, ale nieustraszona, pełna nadziei, ale sceptyczna, zmęczona, tak bardzo wypróbowana, wypróbowana i zawsze (w jakiś sposób? ) Całkowicie prawdziwa: Gniew. Strach.

Zranienie. Nadzieja.

Ukojenie. Poddanie się i brak łaski...

„Drogie serce, możesz po prostu zostać”. Każdego dnia możemy przetrwać stany naszych jaźni i objąć zjednoczone stany Pandemonii, aby tworzyć nadzieję i transformować dobro.