Cochise: Wódz Apaczów Chiricahua

Opinie czytelników

Książka „Cochise: Chiricahua Apache Chief” autorstwa Edwina R. Sweeneya to kompleksowa i dobrze zbadana biografia wodza Apaczów, Cochise'a. Recenzenci doceniają jej głębię i historyczną dokładność, jednocześnie zwracając uwagę na jej akademicki ton i potencjalną suchość. Wielu poleca ją osobom zainteresowanym historią Ameryki, ale niektórzy krytykują jej organizację i tempo.

⬤ Dobrze zbadana, kompleksowa relacja
⬤ humanizuje Cochise'a
⬤ angażująca i pouczająca
⬤ przedstawia uczciwe spojrzenie zarówno na historię Apaczów, jak i Amerykanów
⬤ wypełniła lukę w badaniach historycznych
⬤ doceniana przez osoby zainteresowane historią Indian amerykańskich.

⬤ Suchy i akademicki ton
⬤ może być czytany jak lista konfliktów
⬤ niektóre raporty o brakujących stronach
⬤ zdezorganizowana struktura utrudnia odniesienie
⬤ może być nużący dla tych, którzy oczekują narracyjnego stylu.

(na podstawie 29 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Cochise: Chiricahua Apache Chief

Zawartość książki:

Kiedy Stany Zjednoczone nabyły Nowy Meksyk i Arizonę, odziedziczyły terytorium ludu, który był cierniem w boku Meksyku od 1821 roku, a wcześniej Hiszpanii. Indianie ci, znani jako Apacze, żyli w zróżnicowanych, rozproszonych grupach o wielu nazwach - Mescaleros, Chiricahuas i Jicarillas, by wymienić tylko trzy. Wiele napisano o nich i ich przywódcach, takich jak Geronimo, Juh, Nana, Victorio i Mangas Coloradas, ale nikt nie napisał obszernie o największym z nich wszystkich: Cochise. Teraz jednak Edwin R. Sweeney naprawił ten brak swoją ostateczną biografią.

Cochise, pochodzący z plemienia Chiricahua, był uważany za najbardziej zaradnego, brutalnego i budzącego największy strach Apacza. On i jego wojownicy napadali zarówno w Meksyku, jak i Stanach Zjednoczonych, przekraczając granicę w obie strony, aby uzyskać schronienie po napadach na bydło, konie i inne zwierzęta gospodarskie. Tylko raz został schwytany i uwięziony; w dniu, w którym został uwolniony, przysiągł, że nigdy więcej nie zostanie pojmany. Od tego dnia nie dawał żadnych ustępstw i o żadne nie prosił. Zawsze na czele swoich wojowników w bitwie, wiódł czarujące życie, był wielokrotnie ranny, ale zawsze przeżywał.

W 1861 r., kiedy jego brat został stracony przez Amerykanów na Przełęczy Apaczów, Cochise wypowiedział wojnę. Walczył nieustępliwie przez dekadę, a następnie dopiero w obliczu przytłaczającej przewagi militarnej zgodził się na pokój i zaakceptował rezerwat. Niemniej jednak, mimo że był obwiniany za praktycznie każdą kolejną deprawację Apaczów w Arizonie i Nowym Meksyku, wiernie utrzymywał ten pokój aż do swojej śmierci w 1874 roku.

Sweeney szczegółowo prześledził działalność Cochise'a zarówno w archiwach Stanów Zjednoczonych, jak i Meksyku. Prawdopodobnie nie dowiemy się więcej o Cochise niż on sam. Jego biografia będzie głównym źródłem dla wszystkiego, co zostanie jeszcze napisane o Cochise.