Co wiedzą sowy

Opinie czytelników

Czytelnicy chwalą „What the Owls Know” za piękną poezję, emocjonalną głębię i zniuansowaną eksplorację złożoności życia. Zbiór jest znany ze swojego humoru, rytmu i wnikliwego podejścia do tematów takich jak miłość, śmierć i ludzkie doświadczenia.

Piękna i emocjonalnie rezonująca poezja, umiejętne radzenie sobie z naturą i życiowymi sprzecznościami, wyjątkowy humor i rytm, prowokujące do myślenia tematy, stworzone przez doświadczonego poetę z bogatym doświadczeniem.

W recenzjach nie wymieniono żadnych konkretnych wad.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

What the Owls Know

Zawartość książki:

W swoim debiutanckim zbiorze poezji Paul Bernstein podsumowuje życie, doświadczając bogactwa i rozpaczy tego materialnego świata i przewidując nieuchronną transmigrację swojej duszy do następnego. Podobnie jak sowy w tytułowym wierszu, Bernstein wyraża mądrość, której inni mogą się obawiać, ponieważ on i nocne ptaki "czają się w mroku / na duchy, które wstają / z grobów". Są to wiersze człowieka, który widział życie rozciągające się zarówno przed nim, jak i za nim, zarówno młodzieńczego podróżnika "włóczącego się) na kowbojskim zachodzie", jak i starszej, bardziej rozczarowanej obecności "utkniętej z tobą, / martwej bryły kamienia / nie mogę się ruszyć", Syzyfa serca, który czeka na ostateczną ulgę. Dołącz do Bernsteina w jego bystrych wierszach, które wyrywają chwile chytrej radości, znaczenia i możliwego odkupienia jak nasiona rozrzucone po skalistym gruncie w pełni przeżytego życia.

-John F. Buckley, autor "Podniebnych kanapek".

Imponująca kolekcja Paula Bernsteina oferuje silne poczucie własnego ja (Prodigal, After Hours), czasami zjadliwe spojrzenie na relacje (Bed Spread, The Years Fall Away With the Rain, ) i realistyczne uznanie naszych nieuniknionych spotkań ze śmiertelnością (Grandmother Teaches the Child About Death, The Eye of the Storm, Shadowfall). Jego twórczość zachęca do kontemplacji.

Każdy utwór jest wart przemyślenia. Poważni studenci poezji docenią różnorodność prezentowanych tu tematów i stylów.

Szczególnie intrygujące jest włączenie cinquains. Jednocześnie zachwyt autora nad ptakami (What the Owls Know, Sparrows), dziećmi (Chasing Shadows), mitem (A Prayer for the Departed) i snami (Night Mares) prowokuje odświeżające i wspaniałe pokazy wyobraźni.

-Glen Phillips, wydawca, Front Porch Review.

Okazuje się, że Sowy wiedzą to, co wszyscy wiemy, ale staramy się unikać bezpośredniego spojrzenia: nikt z nas nie wyjdzie z tego żywy. Zamiast jednak obrzucać nas tym surowym faktem, Paul Bernstein bierze nas za rękę, gdy przesiewa ciche, szczere migawki gromadzone przez kilometry i lata, i zapewnia nas, że całe życie zawarte jest w najmniejszych chwilach. Tytułowe pierzaste zwiastuny mogą "rozciągać się, stroszyć / swoje dzioby i czekać", aż dotrzemy do końca, ale zanim to zrobimy, wiersze te przypomną nam, że bycie człowiekiem oznacza popełnianie błędów i że nawet żal może zawierać element pocieszenia. -Karrie Waarala, redaktor poezji, The Museum of Americana.