Co naprawdę zabiło Rosebud?

Opinie czytelników

Książka przedstawia złożoną i kontrowersyjną postać, wywołując silne emocje wśród czytelników, którzy albo znali ją osobiście, albo wierzą, że rozumieją jej historię. Podczas gdy niektórzy postrzegają ją jako pełną pasji obronę osoby niesłusznie oczernianej, inni krytykują ją jako samolubną rewizjonistyczną relację z wydarzeń.

Książka oferuje osobistą perspektywę na ten temat, kwestionując narrację narzuconą przez władze i zapewniając wgląd w wyzwania stojące przed marginalizowanymi jednostkami. Kładzie nacisk na empatię i wpływ zaniedbań społecznych na życie jednostki.

Krytycy twierdzą, że książka przedstawia tendencyjną i samolubną relację, pozbawioną obiektywizmu i odpowiedzialności. Niektórzy czytelnicy uważali, że może być postrzegana jako fikcyjna lub manipulacyjna, nie odnosząc się odpowiednio do rzeczywistości działań i okoliczności jednostki.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

What Really Killed Rosebud?

Zawartość książki:

WHAT REALLY KILLED ROSEBUD? jest badaniem życia i śmierci Rosebud Abigail Denovo, dziewiętnastoletniej aktywistki People's Park, która została zastrzelona przez policjanta z Oakland 25 sierpnia 1992 roku. Inicjały jej pseudonimu brzmiały R.

A. D. i oznaczały radykała.

WHAT REALLY KILLED ROSEBUD? jest również pochodną długiego zaangażowania autora w dokumentowanie wydarzeń i historii życia ludzi, którzy gromadzą się w People's Park w Berkeley, domu Ruchu Wolnego Słowa w Ameryce.

Próbując rozwikłać tajemnicę śmierci tej młodej kobiety, stajemy twarzą w twarz z wielkim pytaniem - co z przemocą i brakiem przemocy? Czy ten słodki dzieciak był nową Joanną d'Arc? Czym w ogóle jest anarchia? Książka rodzi więcej pytań bez odpowiedzi. Co z relacjami z ostatnich dni Rosebud? Dom był pusty, gdy została zastrzelona.

Czy policja już miała ją na celowniku? Jak zapamiętać smukłą, długowłosą młodą męczennicę i spróbować zrozumieć, co wysłało ją do rezydencji kanclerza UC Berkeley z misją społeczną i maczetą. Chociaż Rosebud zmarła prawie 20 lat temu, polityczne, socjologiczne i psychologiczne podteksty jej radykalnego życia i śmierci rezonują z ruchami okupacyjnymi współczesnej Ameryki i Europy. O AUTORZE O Claire Burch pisze Elliott Baker, autor książki A Fine Madness: "Pamiętam "głodowe dni" w Nowym Jorku, kiedy wraz z Claire i Jamesem Baldwinem zmagaliśmy się z wczesnymi próbami.

Pamiętam, że Jimmy i ja zgodziliśmy się, że z naszej trójki Claire ma jedyną skłonność do geniuszu. Przez ostatnie lata byłem świadomy jej niezwykłej pracy, zarówno w prozie, jak i w sztukach wizualnych, zajmującej się trudną sytuacją bezdomnych, pozbawionych środków do życia i nieszczęśliwych. Zawsze darzyła ich wyjątkowym współczuciem, nigdy nie pozwalając, by tragedie z jej życia zeszły na boczny tor.

Wręcz przeciwnie, dały jej one głębszy wgląd i zrozumienie, które w połączeniu z jej artystycznymi talentami doprowadziły do powstania rzadkich dzieł. Książki Claire Burch obejmują Stranger in the Family, Homeless in the Nineties, Goodbye My Coney Island Baby i Charles Darwin in Cyberspace.

Jej teksty pojawiały się również w Life (Special Report Cover Story), Saturday Review, McCalls, Redbook, Good Housekeeping, Madamoiselle oraz licznych kwartalnikach i antologiach literackich. Obrazy były pokazywane w muzeach i na wystawach indywidualnych, otrzymując doskonałe recenzje od New York Times itp. Jej filmy i nagrania wideo były pokazywane w kraju i za granicą.