Co ludzie robią z obrazami: Estetyka, polityka i produkcja irańskiej kultury wizualnej w obiegu ponadnarodowym

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

What People do with Images: Aesthetics, Politics and the Production of Iranian Visual Culture in Transnational Circuits

Zawartość książki:

Odrzucając szeroko zakrojone definicje sztuki porewolucyjnej, What People do with Images przedstawia zniuansowany opis praktyki artystycznej w Iranie i jego diasporze w pierwszej połowie XXI wieku. Szczególną uwagę poświęcono skutkom zmian w wewnętrznej polityce Iranu, wpływowi wyborów w USA, zakazom podróżowania i sankcjom, a także sensacji globalnych mediów i islamofobii. Czerpiąc szeroko z teorii krytycznej zarówno z kulturoznawstwa, jak i antropologii, Mazyar Lotfalian szczegółowo opisuje ekosystem produkcji artystycznej, obejmujący szereg mediów, od performansu po sztukę wideo i filmy.

Instalacje i sztukę wideo po filmy.

Sugeruje, że kuratorzy muzealni błędnie starali się dopasować te prace do swojego tradycyjnego, nowoczesnego i współczesnego schematu, a komentatorzy polityczni błędnie starali się umieścić je jako opór, opozycję lub kontrkulturę wobec islamu lub Republiki Islamskiej. Zamiast tego autor twierdzi, że kreatywne dzieła sztuki neutralizują takie dychotomie, pracując wokół nich i grając w wyrafinowaną grę testowania i powoli.

Przesuwają granice tego, co akceptowalne. Robią to częściowo poprzez neutralizowanie granic tego, co jest wewnątrz i na zewnątrz państwa narodowego, podróżując przez transnarodowe obwody, w których areny krajowe i diasporyczne przekształcają się nawzajem. Chociaż książka ta oferuje cenną okazję do zrozumienia irańskiej sceny artystycznej, ma ona również szersze znaczenie, pytając bardziej ogólnie, w jaki sposób polityka tożsamości jest zapośredniczona przez akty twórcze i obrazy w transnarodowych sferach społeczno-politycznych.

"What People Do With Images to ekscytujący wkład w rosnące antropologiczne zaangażowanie w sztukę współczesną, zwłaszcza w prace dotyczące transformacji w obiegu kultury. Czerpiąc z Rancire'a i Mitchella, Lotfalian formułuje oryginalne ramy dla zaangażowania się w szczegółową dyskusję na temat zmieniającego się świata (światów) irańskiej sztuki i kultury wizualnej, ich mediacji z (i) sprawami świata, argumentując za sztuką jako "meta-polityczną przestrzenią" "niezgody". Jego podejście do "dzieła sztuki" - w przypadku szybko rozwijającej się i zmieniającej się irańskiej kultury wizualnej, przekształconej przez media cyfrowe - jest tym bardziej znaczące i poruszające, biorąc pod uwagę jego spostrzeżenia jako antropologa/uczestnika. Lotfalian wnosi głęboką wiedzę i współczucie do swojego wciągającego opisu tego, co współcześni irańscy artyści "robią z obrazami", ujawniając ich implikacje w narodowych i ponadnarodowych światach, w których krążą".

Profesor Fred R. Myers,.

Uniwersytet Nowojorski.