What's Wrong with Plastic Trees?: Artifice and Authenticity in Design
Krieger powraca do pomysłów ze swojego niesławnego artykułu sprzed około trzydziestu lat w magazynie Science. Jego celem jest przedstawienie opisu projektowania, takiego, o którym doświadczeni projektanci powiedzą: "Tak, tak właśnie jest!".
Jednocześnie Krieger oferuje analizę napięć, w których działa design; między doskonałością a przypadkowością, między całością a częściami, między rozmową, którą prowadzimy o świecie, a samym światem. Krieger uważa, że projektowanie - w architekturze, krajobrazie, wnętrzach, inżynierii, a także w systemach i informatyce - jest modelowane przez tradycyjne problemy teologiczne i artystyczne. I tutaj, jak twierdzi, projektowanie tradycyjnie było przeprojektowywaniem natury.
Natura jest bowiem, jak opisałby to Durkheim, totemem. Nasze zbiorowe rytualne oddanie pozwala nam ją ożywić lub ożywić, a więc może ożywić również nas. Co ciekawe, znaczna część projektowania i dyskursu na ten temat odbywa się obecnie w świecie inżynierii oprogramowania komputerowego, zwłaszcza wśród osób zajmujących się wzorcami i programowaniem obiektowym.
Rozwijając pojęcie plastikowych drzew, Krieger bada, co może być nie tak z takimi sztucznościami. Jak pokazuje, to, co nazywamy naturą, jest prawie zawsze produktem celowego projektowania. To tak, jakby ludzie dokonywali odkryć podczas eksploracji, odkrywając miejsca już zajęte przez tubylców.
Zasadniczo twierdzi on, że to, co faktycznie mamy, jest wirtualną autentycznością, bardziej realną niż jakikolwiek oryginał - ponieważ oryginał nigdy nie miał być sakralizowany ani przedstawiany w naszym życiu. Prowokująca analiza, którą naukowcy i studenci architektury i planowania, studiów środowiskowych, inżynierii i informatyki uznają za stymulującą.
