Co ja sobie myślałem? Zespół wstrząsu toksycznego

Oryginalny tytuł:

What Was I Thinking? Toxic Shock Syndrome

Zawartość książki:

Co ja sobie myślałem? Zespół wstrząsu toksycznego.

By: Dr Patrick M Schlievert.

Dr Patrick M. Schlievert był na pierwszym roku asystentem profesora mikrobiologii i immunologii, który spędził dwa lata próbując skłonić środowiska medyczne i naukowe do uznania, że istnieje choroba zwana zespołem wstrząsu toksycznego. Ponieważ nie mógł skłonić nawet rządu federalnego do uznania tej choroby, rozpoczął ogólnokrajową kampanię medialną, która stała się drugą po kryzysie zakładników w Iranie w 1980 roku. Dr Schlievert wykorzystał tę szansę, ryzykując swoją karierę, ponieważ dorastał w biedzie i musiał podejmować ryzyko, aby utrzymać się przy życiu, a także dlatego, że był lojalny wobec amerykańskiej opinii publicznej, a nie społeczności biomedycznej.

W tej książce dr Patrick M Schlievert opisuje wydarzenia w porządku chronologicznym, w tym naukę, wiele pseudonauki i opinii oraz wiele niesamowitej polityki stojącej za zespołem wstrząsu toksycznego. Opisuje również wiele form zespołu wstrząsu toksycznego w kolejności pojawiania się, w tym chorobę związaną z tamponami i dlaczego do niej doszło, zespół wstrząsu toksycznego niezwiązany z miesiączką oraz paciorkowcową chorobę mięsożerną. Książka ma na celu poinformowanie Amerykanów, że wiele części ich federalnego systemu opieki zdrowotnej jest zepsutych, w tym różne aspekty Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorobom oraz Narodowych Instytutów Zdrowia. Dr Schlievert ma nadzieję, że Amerykanie przeczytają tę książkę, ponieważ jest ona napisana dla nich. Pomoże im to wziąć częściową odpowiedzialność za własne zdrowie i miejmy nadzieję, że pomogą przeorientować system opieki zdrowotnej w Stanach Zjednoczonych, aby spełniał swoje zadanie, a mianowicie pomagał im.

Narodowe Instytuty Zdrowia twierdzą, że zainteresowanie dr Schlieverta i jego kolegów nowymi chorobami i ich przyczynami nie jest wystarczającym powodem do finansowania, na co on chciałby zapytać wszystkich: Jeśli nie jest to cel numer jeden Narodowych Instytutów Zdrowia, to co powinno nim być? Co więcej, dlaczego ta federalna biurokracja powinna istnieć, jeśli nie jest to celem? Dr Patrick M Schlievert wszedł na pole zespołu wstrząsu toksycznego na jego początku i pozostaje tutaj pod jego koniec. Chciałby móc powiedzieć, że choroby się skończyły, ale tak nie jest.

O autorze.

Dorastając w wyjątkowo ubogiej rodzinie, dr Patrick M. Schlievert miał rozpocząć pracę w pełnym wymiarze godzin w wieku czternastu lat. W 1967 r. ukończył szkołę średnią w Humboldt w stanie Iowa i jesienią tego samego roku rozpoczął studia licencjackie na University of Iowa. Uzyskał tytuł licencjata w dziedzinie nauk ogólnych, kładąc nacisk na geologię, a następnie doktorat z wrodzonej odporności na Wydziale Mikrobiologii, College of Medicine i University of Iowa. Następnie dr Schlievert spędził swoją karierę na głównych uniwersytetach publicznych, wykonując trzy rzeczy, których oczekuje się od wykładowców: nauczanie, badania i służbę. Bardzo lubi uczyć studentów medycyny, studentów stomatologii i studentów studiów licencjackich; jego celem jest bycie nauczycielem w dużej klasie.

Dr Schlievert ożenił się w 1970 roku z Shirley i mają jedną córkę, Sarę, która mieszka i pracuje w Nowym Jorku. Ma wiele zainteresowań, ale jego głównym hobby jest bieganie. Przebiegł dwadzieścia osiem maratonów, kończąc swój ostatni maraton w październiku ubiegłego roku i planuje przebiec swój dwudziesty dziewiąty w 2020 roku. Dr Schlievert gra również na gitarze, lubi malować olejno, lubi czytać, co tydzień czyta jedną nową książkę, a także lubi pisać. Obecnie pisze książkę beletrystyczną i napisał i opublikował prawie 450 manuskryptów. Wreszcie, dr Patrick M Schlievert jest mistrzem wszystkich dziedzin nauki - prawdziwym naukowym nerdem. Lubi badać astrofizykę wieczorami, lubi szukać ładnych skał, które są warte dużo pieniędzy, gdy podróżuje w nowe miejsce, uwielbia mikrobiologię i immunologię oraz to, jak się sobie przeciwstawiają, i wreszcie, naprawdę lubi studiować pęd, czy to w racquetballu, łyżwiarstwie figurowym czy skoku o tyczce.