Cloud 9

Opinie czytelników

„Cloud 9” Caryl Churchill to złożona i prowokacyjna sztuka, która kwestionuje tradycyjne role płciowe i bada tematy seksualności i tożsamości. Osadzona w dwóch różnych kontekstach historycznych, wykorzystuje niekonwencjonalną obsadę i ostry humor, aby poruszyć poważne kwestie społeczne. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają jej śmiałość i głębokie spostrzeżenia, inni uważają, że wyraźna treść i złożoność są zniechęcające.

Sztuka jest chwalona za odważną eksplorację ról płciowych i seksualności, unikalne wykorzystanie obsady postaci, czarny humor i wnikliwe komentarze. Czytelnicy podkreślają jej znaczenie dla współczesnych dyskusji na temat kwestii LGBTQ+ oraz innowacyjne podejście do dramatopisarstwa. Transformacje postaci i dramatyczna ironia dodają narracji głębi.

Wyraźne treści seksualne i niekonwencjonalna struktura mogą być przytłaczające dla niektórych czytelników. Złożoność postaci i ich ról może powodować dezorientację podczas czytania sztuki. Ponadto jej treść może nie być odpowiednia dla młodszych odbiorców, a osoby niezaznajomione z alternatywnymi stylami życia mogą uznać ją za trudną.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Zawartość książki:

"Ostra komedia i poważny cel są wspaniale połączone w Cloud 9, prowokacyjnym i zabawnym studium polityki seksualnej Caryl Churchill.... Odblokowuje wyobraźnię, wyzwala umysł i pozostawia cię słabym ze śmiechu". - Time Out.

"Zuchwały i brutalnie zabawny. Hipnotyzująca." - Washington Post.

Cloud 9 opowiada o związkach - między kobietami i mężczyznami, mężczyznami i mężczyznami, kobietami i kobietami. Opowiada o seksie, pracy, matkach, Afryce, władzy, dzieciach, babciach, polityce, pieniądzach, królowej Wiktorii i seksie. Cloud 9 miał swoją premierę w Londynie w Royal Court Theatre w 1979 roku, a następnie został wznowiony na dwa lata w Nowym Jorku (1981). Od tego czasu sztuka była wystawiana na całym świecie.

Caryl Churchill pisała dla sceny, telewizji i radia. Znana i płodna dramatopisarka, jej sztuki obejmują Cloud Nine, Top Girls, Far Away, Drunk Enough to Say I Love You?, Bliss, Love and Information, Mad Forest i A Number. W 2002 roku otrzymała nagrodę Obie Lifetime Achievement Award, a w 2010 roku została wprowadzona do American Theater Hall of Fame.