Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Clear Light: The Architecture of Lauretta Vinciarelli” jest chwalona za znakomitą treść i prezentację, zawierającą piękne akwarele i wnikliwą eksplorację konceptualnych i technicznych umiejętności architekta. Jest uważana za cenny dodatek do każdej kolekcji architektonicznej.
Zalety:⬤ Piękna prezentacja i układ
⬤ doskonałe reprodukcje dzieł sztuki
⬤ wnikliwe i dobrze opracowane teksty wybitnych autorów
⬤ oddaje głębię i wyobraźnię filozofii architektonicznej Vinciarellego.
Wady:Brak konkretnych wad wymienionych w recenzjach.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Clear Light: The Architecture of Lauretta Vinciarelli
Zawartość książki:
Twarda oprawa w pudełku z klapką: "Chociaż większość moich prac ma charakter architektoniczny, nie przedstawiam rzeczywistych przestrzeni. Moje prace mają raczej swoje korzenie w przestrzeniach, które porzuciłem - nastrój Rzymu i krajobraz Teksasu - a obrazy przedstawiają znane mi przestrzenie, które w niczym nie przypominają tego, co maluję...
Zasadniczo są to medytacje nad esencjami architektury, takimi jak zamknięcie, powierzchnia i światło". - Urodzona we Włoszech w 1943 roku Lauretta Vinciarelli zmarła w Nowym Jorku w 2011 roku. Z wykształcenia architekt w Rzymie, ale z powołania akwarelistka, jej prace znajdują się w licznych kolekcjach prywatnych i w zbiorach znanych instytucji, w tym Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku, National Gallery w Waszyngtonie i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w San Francisco.
Jej obrazy przedstawiające wyimaginowane przestrzenie, znane ze swoich świetlistych kolorów i światła, otwierają świat zamkniętych pomieszczeń, rozległych krajobrazów, wodnistej materialności i atmosferycznej efemeryczności. Opisując jej prace, znany teoretyk i krytyk powiedział kiedyś: "Nie są one dokładnie architekturą, ale dowodem na jej istnienie".
Niniejsza książka gromadzi obrazy od 1981 roku w najbardziej kompletnej kolekcji prac Vinciarelli do tej pory. Zawiera również teksty doświadczonych komentatorów i po raz pierwszy prezentuje materiały szkicowe, które zapewniają wgląd w metodologię pracy Vinciarellego.
Technika Vinciarellego często operowała na granicach swojego medium; czasami nawet do punktu porażki. W tych obrazach kolor jest używany jako narzędzie do kształtowania przestrzeni, a akwarela jest wybranym medium ze względu na bogate przedstawienie światła i konceptualną prostotę mieszania pasty z wodą.
